Cimet, dobro poznati aromatični začin koji mnogi od nas koriste za pečenje kolača i kuvanje slanih jela, dobija se iz unutrašnje kore drveta cimeta. To su zimzelena stabla koja se nalaze na Himalajima i drugim planinskim predelima, kao i u prašumama i drugim šumama u južnoj Kini, Indiji i jugoistočnoj Aziji.
Pored svog jedinstvenog ukusa, cimet bi mogao imati i druga korisna svojstva za ljude. Na primer, studije sugerišu da cimet ima antiinflamatorna, antioksidativna i antikancerogena svojstva, a takođe može da ojača imuni sistem.
Neki radovi su takođe pokazali da njegova bioaktivna jedinjenja mogu poboljšati funkciju mozga, posebno pamćenje i učenje. Ipak, valjanost ovih nalaza tek treba da se utvrdi sa sigurnošću.
Tim istraživača sa Univerziteta medicinskih nauka Birjand u Iranu nedavno je pregledao nekoliko prethodnih studija koje su istraživale efekte cimeta na kognitivne funkcije. Njihova analiza, izložena u Nutritional Neuroscience, naglašava potencijalnu vrednost cimeta za sprečavanje ili smanjenje oštećenja pamćenja ili učenja.
„Ova studija je imala za cilj da sistematski pregleda studije o odnosu između cimeta i njegovih ključnih komponenti u pamćenju i učenju“, napisali su Samaneh Nakhaee, Alireza Kooshki i njihove kolege u svom radu. „Dve hiljade šeststo pet studija je prikupljeno iz različitih baza podataka u septembru 2021. godine i podvrgnuto istrazi za ispunjavanje uslova. Četrdeset studija je ispunilo naše kriterijume i uključeno je u ovaj sistematski pregled.“
Nakhaee, Kooshki i njihove kolege pregledali su stotine studija pohranjenih u nekoliko onlajn istraživačkih baza podataka, uključujući PubMed, Scopus, Google Scholar i Veb of Science. Zatim su svoju analizu suzili na 40 ovih studija, onih koje su bile najrelevantnije za njihovu temu od interesa.
Među ovih 40 studija, 33 su sprovedene in vivo (tj. ispitivanje stvarnih živih organizama, kao što su ljudi, glodari ili druge životinje). Pet od njih je sprovedeno in vitro (tj. van živih organizama, na primer analizom ćelija ili postmortem tkiva), a dve su bile kliničke studije (tj. sa medicinskim pacijentima).
Istraživači su izvukli podatke relevantne za sve ove studije, uključujući njihovog autora, godinu izdavanja, jedinjenje ili vrstu korišćenog cimeta, populaciju u studiji i veličinu uzorka, doze cimeta ili njegovih bioaktivnih komponenti koje su korišćene, pol i starost učesnika, trajanje i metod potrošnje i dobijenih rezultata. Zatim su procenili kvalitet i pouzdanost studija gledajući njihov dizajn, veličinu uzorka, kriterijume za uključivanje i druge metodološke aspekte.
Na kraju su analizirali i uporedili rezultate 40 relevantnih članaka koje su odabrali. Sve u svemu, većina studija koje su pregledali sugeriše da cimet može pozitivno uticati i na pamćenje i na kognitivne funkcije.
„In vivo studije su pokazale da korišćenje cimeta ili njegovih komponenti, kao što su eugenol, cinamaldehid i cimetna kiselina, može pozitivno da promeni kognitivne funkcije“, napisali su Nakhaee, Kooshki i njihove kolege u svom radu. „In vitro studije su takođe pokazale da dodavanje cimeta ili cimetaldehida u ćelijsku sredinu može smanjiti tau agregaciju, amiloid β i povećati vitalnost ćelije.
Od dve kliničke studije koje su analizirali istraživači, jedna je sprovedena na adolescentima, a druga na odraslim osobama sa predijabetičarima koji su imali 60 godina ili mlađi. Prva studija tražila je od adolescenata da žvaću žvaku sa cimetom, dok je druga tražila od učesnika da pojedu 2 g cimeta na belom hlebu.
Studija na adolescentima dala je pozitivne rezultate, sugerišući da žvakanje gume sa cimetom poboljšava funkciju pamćenja i smanjuje anksioznost. Nasuprot tome, klinička studija na odraslim osobama sa predijabetičarima nije otkrila značajne promene u kognitivnim funkcijama nakon konzumiranja cimeta.
„Većina studija je objavila da bi cimet mogao biti koristan za sprečavanje i smanjenje oštećenja kognitivnih funkcija“, napisali su istraživači u svom radu. „Može se koristiti kao pomoćno sredstvo u lečenju srodnih bolesti. Međutim, potrebno je uraditi više studija na ovu temu.“
Sve u svemu, sistematski pregledni rad Nakhaeea, Kooshkija i njihovih kolega sugeriše da cimet i neke od njegovih aktivnih komponenti mogu imati pozitivne efekte na funkcionisanje ljudskog mozga, poboljšavajući pamćenje i učenje. U budućnosti, ovaj pregled bi mogao da inspiriše druge timove istraživača da dalje ispitaju uticaj cimeta na mozak, što bi potencijalno moglo da promoviše njegovu upotrebu za očuvanje funkcije mozga i usporavanje kognitivnih oštećenja.
