Ljudi koji više putuju van svog lokalnog područja smatraju da su zdraviji od onih koji ostaju bliže kući, otkriva nova studija koju su vodili istraživači UCL.
Koliko često ljudi putuju i broj posećenih mesta su važni, a oni koji redovno putuju više od 15 milja daleko od kuće verovatnije će prijaviti da su opšte dobrog zdravlja.
Oni koji putuju na više mesta imaju veću verovatnoću da vide prijatelje i porodicu. Ovo povećanje društvenog učešća se onda povezuje sa boljim zdravljem.
Istraživači kažu da rezultati pružaju snažne dokaze o potrebi ulaganja u opcije transporta na srednjim i velikim udaljenostima, kao što su bolje servisirani putevi i pristup vozovima i autobusima.
Za rad, objavljen u Transport & Health, istraživači su analizirali putovanja na severu Engleske, gde se stanovnici suočavaju sa lošijim zdravstvenim ishodima od ostatka Engleske, a mnoga ruralna i prigradska područja pate od loše dostupnosti prevoza.
Konkretno, oni su razmatrali veze između uočenih ograničenja za putovanje van lokalnog područja, kao što je nedostatak odgovarajućeg javnog prevoza, i samoocenjivanja zdravlja, s obzirom na učestalost putovanja, broj različitih posećenih mesta, pređenu udaljenost, korišćenje automobila i korišćenje javnog prevoza.
Glavni autor dr Paulo Anciaes (UCL Bartlett School of Environment, Energi & Resources) je rekao: „Očekivali smo da ćemo otkriti da će ograničenja putovanja zbog nedostatka pristupa odgovarajućem javnom prevozu ili privatnom automobilu biti povezana sa percepcijom stanovnika o njihovo zdravlje zbog nedostatka društvenog učešća.
„Istražili smo veze između ograničenja da se putuje više od 15 milja od kuće, demografije i lokacije i društvenog učešća u tome kako stanovnici doživljavaju sopstveno zdravlje, otkrivši da je ključna varijabla broj različitih mesta koje ljudi posećuju van svog lokalnog područja. Ova veza do većeg društvenog učešća i boljeg zdravlja“.
Istraživači su sproveli onlajn anketu na 3.014 nacionalno reprezentativnih stanovnika na severu Engleske. Ograničenja za putovanja su ranije identifikovana kao doprinos ekonomskom nepovoljnom položaju i nižem osećaju blagostanja u regionu, ali uticaj na zdravlje nije ranije analiziran. Tim je koristio istraživačku tehniku pod nazivom „analiza putanje“, koja otkriva direktne i indirektne efekte ograničenja putovanja van lokalnog područja ljudi.
Studija je otkrila da su veze između ograničenja putovanja, društvenog učešća i zdravlja jača među starijima od 55 godina. Među ovom grupom, ograničenja broja različitih mesta na koja ljudi mogu da putuju povezana su sa ređim kontaktom sa prijateljima i učešćem u klubovima i društva.
Dr Anciaes je objasnio: „Oni stariji od 55 godina češće se suočavaju sa drugim ograničenjima za putovanje, kao što je ograničena mobilnost. Takođe je veća verovatnoća da će patiti od usamljenosti. Na severu Engleske, ruralna i prigradska područja sa ograničenim mogućnostima pristupa su više verovatno će doživeti gubitak stanovništva jer se mladi ljudi sele u gradove u potrazi za poslom i dobrim mogućnostima putovanja. U međuvremenu, starije generacije su ostavljene u ovim oblastima sa ograničenim mogućnostima prevoza. Raspon mesta koja mogu da posete je nizak, što dovodi do manje društvenog učešće i niži nivoi opšteg zdravlja.
„Rezultati ove studije naglašavaju potrebu za javnim politikama koje smanjuju ograničenja za putovanja u regionu, pružajući bolje opcije za privatni i javni prevoz koji omogućava češća i duža putovanja.
