Vrhovni komandant Jugoslovenske vojske u otadžbini tokom Drugog svetskog rata, Dragoljub Draža Mihailović streljan je na današnji dan 1946. godine u Beogradu, a lokacija njegovog groba kao i mnoge misterije “Čičinog” života i dan danas izazivaju brojne polemike i dele narod.
Njegov četnički odred našao se u vihoru novog proleterijatskog zanosa koji je lebdeo nad Evropom, što je u mnogome odredilo buduću sudinu Jugoslavije, kao i pobedu partizana u građanskom ratu.
Po njegovom završetku, nove vlasti rešile su da se obračunaju sa svim protivnicima, a prvi među njima bio je ko drugi no general Draža Mihajlović.
U spektakularnoj, dugotrajnoj akciji OZNA-e, Mihailović je uhapšen i priveden sudu, koji je presudu doneo i pre njegovog hvatanja.
Smrt je bila neizbežna, a najveću bol pristalicama četničkog pokreta i sedam i po decenija kasnije predstavlja činjenica da je lokacija njegov groba i dalje nepoznata.
Prema rečima istoričara, iako su komunisti tvrdili da je sahranjen na Adi, veruje se da je mesto pogubljenja i zakopavanja tela bio Topčider.
Najodlikovaniji srpski vojnik svih vremena je pred smrt brutalno pretučen i iskasapljen sekirom, a na čuvenoj slici koja je nastala neposredno posle ubistva, vidi se telo Mihailovića bez desne ruke.
Iako je decenijama nosio breme izdajnika i kao mrtav bio najomraženiji čovek Jugoslavije, po smrti Josipa Broza Tita, Srbiju ponovo kreće da obuzima zanos nacionale svesti u kojoj se i oživaljava lik Draže.
Upravo zbog toga, Viši sud u Beogradu ga je 14. maja 2015. godine rehabilitovao, uz obrazloženje da je sporna presuda doneta u nezakonitom procesu. Tada su mu ukinute sve izrečene optužbe, zbog čega je postao zvanično neosuđivan.
