Istraživački tim predvođen Inicijativom RECOVER Nacionalnog instituta za zdravlje i podržan od strane njegovog kliničkog naučnog jezgra (CSC) u NIU Langone Health, osmislio je novi način da identifikuje koja deca i adolescenti školskog uzrasta najverovatnije imaju dugi COVID.
Isključivo u svrhu daljeg proučavanja, a ne za upotrebu u kliničkim dijagnozama, nova mera (indeks) tima identifikuje decu i tinejdžere sa najvećim šansama da imaju dugi COVID.
Indeks istraživanja je zasnovan na dugotrajnim simptomima koji su bili češći među decom sa istorijom infekcije COVID-19 u poređenju sa onom koja nisu imala istoriju infekcije. Važno je da studija ne isključuje da bilo koji simptom bude deo dugog COVID-a.
Objavljen na mreži 21. avgusta, u časopisu Američkog medicinskog udruženja, indeks studije je koristio kombinacije simptoma koji se razlikuju za svaku starosnu grupu — 10 simptoma kod dece školskog uzrasta i osam kod adolescenata — kako bi ukazali na verovatno prisustvo dugog COVID-a.
Utvrđeno je da deca i tinejdžeri doživljavaju produžene simptome nakon infekcije virusom koji izaziva COVID-19, SARS-CoV-2, u skoro svakom sistemu organa, pri čemu većina ima simptome koji utiču na više od jednog sistema.
Jasan obrazac razlika u simptomima primećen je između dece školskog uzrasta (6 do 11 godina) i adolescenata (12 do 17 godina), naglašavajući potrebu za studijama kao što je RECOVER koje prate dugi COVID tokom vremena kako se deca razvijaju.
I kod dece i adolescenata za koje je identifikovano da verovatno imaju dugi COVID, postojala je grupa pacijenata sa velikim brojem simptoma koji se javljaju zajedno (kao kod odraslih), kao i grupa u kojoj dominiraju simptomi umora i bola. Deca školskog uzrasta su imala jasnu grupu sa neuropsihološkim efektima (problemi sa pamćenjem ili fokusiranjem) i uticajima na spavanje, a druga sa stomačnim simptomima.
Adolescenti su imali specifičan klaster koji je doživeo promenu ili gubitak ukusa ili mirisa, što nije pronađeno kod dece školskog uzrasta.
„Naš indeks istraživanja je prvi korak ka alatu koji bi se jednog dana mogao koristiti za identifikaciju dugotrajnog COVID-a kod dece i adolescenata — široko nedovoljno proučavane grupe — ali će se verovatno promeniti i proširiti kako budemo saznali više, i nije namenjen da se koristi kao klinički alat danas“, rekla je autorka odgovarajuće studije Rachel Gross, MD, vanredni profesor na odeljenjima za pedijatriju i zdravlje stanovništva na NIU Langone.
„Iako se ovaj privremeni alat za merenje može koristiti za tekuća istraživanja, shvatamo da bilo koji simptom, uključujući i one koji nisu u indeksu, može biti dovoljan da ukaže na prisustvo dugog COVID-a kod bilo kog deteta“, dodao je Gros, koji je i direktor pedijatrijskih istraživanja za RECOVER CSC na NIU Langone.
„Takođe smo otkrili povezanost između indeksa studije i ukupnog zdravlja, fizičkog zdravlja i kvaliteta života, naglašavajući značajan uticaj dugog COVID-a na decu i adolescente“, dodala je ko-stara autorka studije Melissa Stockvell, MD MPH, šef odjeljenja Zdravlje dece i adolescenata i Felice K. Shea profesor pedijatrije na Medicinskom centru Irving Univerziteta Kolumbija. Dr. Stockvell je takođe predsednik Koordinacionog odbora RECOVER Pediatric.
Oko 65 miliona ljudi širom sveta dugo živi sa COVID-om, a očekuje se da će uticaj na globalno zdravlje trajati decenijama. Inicijativa NIH-a za istraživanje COVID-a za poboljšanje oporavka (RECOVER) ima za cilj da popuni praznine kao sveobuhvatnu studiju stanja. Kao RECOVER CSC, NIU Langone integriše istraživačke aktivnosti oko 200 kliničkih lokacija širom zemlje i uključio je skoro 30.000 učesnika u svoju opservacionu kohortnu studiju.
U okviru pedijatrijske opservacione kohortne studije RECOVER (RECOVER-Pediatrics), trenutna studija je obuhvatila 751 zaraženu SAR-CoV-2 i 147 neinficirane dece školskog uzrasta, zajedno sa 3.109 zaraženih i 1.369 neinficiranih adolescenata u više od 60 zdravstvenih ustanova. Sjedinjenih Država.
„Većina istraživanja za razumevanje dugotrajnog COVID-a do sada je bila fokusirana na odrasle, a manje je poznato o ovom složenom stanju kod dece“, rekao je prvi autor studije Tanajot Tavetai, dr, instruktor medicine na Medicinskoj školi Harvard i vodeći biostatičar jezgro resursa podataka RECOVER u Opštoj bolnici u Masačusetsu.
„Ovaj rad opisuje prvi pristup zasnovan na podacima otkrivanju obrazaca simptoma kod dece i adolescenata školskog uzrasta, koji se razlikuju od onih koji se vide kod odraslih. Nadamo se da će ovo dovesti do boljeg razumevanja dugog COVID-a u pedijatrijskoj populaciji.“
RECOVER-Pediatrics je strukturisan tako da upiše oko 15.000 dece od rođenja do 25 godina, kao i njihove roditelje ili staratelje. Ova deca su ili imala istoriju infekcije COVID-om ili nisu. Za decu između 6 i 17 godina, staratelji su upitani da li su deca iskusila bilo koji od 75 produženih simptoma kandidata koji se često javljaju.
Prvobitna lista simptoma je zatim sužena tako da uključuje samo one prisutne kod najmanje 5% dece ili adolescenata koji su imali istoriju COVID infekcije. Autori studije su zatim koristili niz statističkih tehnika da odrede šanse da osoba ima svaki dugotrajan simptom, upoređujući one koji su prethodno bili zaraženi sa onima koji nikada nisu bili zaraženi.
Među 5.376 učesnika studije, istraživači su otkrili da je 18 simptoma kod dece školskog uzrasta i 17 kod adolescenata najčešći kod onih sa istorijom infekcije COVID-om u poređenju sa onima bez, sa 14 simptoma koji se preklapaju između dve starosne grupe.
Istraživači su zatim koristili statističku tehniku nazvanu LASSO da bi odredili najpredvidljivije dugoročne simptome COVID-a i uključili ih u svoj „indeks istraživanja PASC“, pri čemu se PASC odnosi na tehnički naziv za dugi COVID: post-akutne posledice SARS-CoV- 2 infekcija.
Simptomi uključeni u indeks za decu bili su problemi sa pamćenjem ili fokusiranjem, bol u leđima ili vratu, bol u stomaku, glavobolja, strah od određenih stvari (fobije), odbijanje da idu u školu, svrab kože ili osip, problemi sa spavanjem, mučnina ili povraćanje, i osećaj vrtoglavice ili vrtoglavice.
Kod adolescenata, najpredvidljiviji simptomi su bili promena ili gubitak mirisa i/ili ukusa, bol u telu, mišićima ili zglobovima, umor tokom dana, umor nakon hodanja, bol u leđima ili vratu, problemi sa pamćenjem ili fokusiranjem, glavobolja i osećaj vrtoglavice. ili vrtoglavica.
Zanimljivo je da je istraživački tim otkrio da procenat dece koja su prijavila barem jedan simptom nije bio toliko različit kod onih sa i bez prethodne infekcije COVID-om. Indeks istraživanja (koji je merio grupu simptoma) bio je sposobniji da razlikuje one sa i bez istorije infekcije.
Konačno, istraživači su pronašli četiri različita klastera simptoma kod dece školskog uzrasta i tri kod adolescenata, pri čemu postojanje grupa sugeriše da mogu postojati različite vrste dugog COVID-a koje deca doživljavaju.
Napred, istraživački tim će nastojati da utvrdi da li su ovi pedijatrijski klasteri povezani sa različitim mehanizmima bolesti, što bi bilo ključno u identifikaciji ciljeva lečenja za buduća pedijatrijska klinička ispitivanja.
