Nova studija sa Univerziteta Kalifornija, San Francisko (UCSF) pokazala je da psihoterapijske sesije sa negovateljima mogu značajno smanjiti rizik od ozbiljnih bolesti u kasnijem životu za decu koja su preživela značajnu traumu u ranom detinjstvu. Istraživači su otkrili biološku korist od dijadne terapije između dece i roditelja, prvi put povezanu sa smanjenjem ubrzanog starenja – biomarkera koji ukazuje na to koliko brzo telo stari u poređenju sa hronološkim godinama.
U studiji su učestvovala deca iz oblasti zaliva, uzrasta od 2 do 6 godina, koja su doživela traumatska iskustva. Jedna grupa dece prošla je kroz do 20 sedmičnih sesija dečje-roditeljske psihoterapije (CPP), dok druga grupa nije primila ovaj tretman. Deca koja su prošla terapiju pokazala su manji stepen ubrzanog starenja u poređenju sa onima koja nisu bila uključena u terapiju. Iako je razlika bila mala, istraživači ističu da čak i male biološke promene mogu značajno uticati na zdravstvene ishode tokom života.
CPP je program koji je osmislila dr. Alicia Lieberman, direktorka Programa za istraživanje dečije traume na UCSF-u. Program je posebno značajan za porodice koje su izložene visokim nivoima traume, kao što su latinoameričke porodice, koje su često nedovoljno zastupljene u medicinskim istraživanjima.
Dr. Nicole Bush, psiholog i šef Odeljenja za razvojnu medicinu UCSF-a, naglašava da rezultati ove studije pružaju dodatne argumente za pristupanje terapijama koje uključuju decu i roditelje, naročito za porodice koje su doživele traumu i stres. „Nešto tako fundamentalno kao što je spajanje porodica i imenovanje traume, i stvaranje okruženja emocionalne sigurnosti i isceljenja, može dovesti do biološke popravke koja može biti od koristi mentalnom i fizičkom zdravlju tokom života“, kaže Bush.
Ova studija, objavljena 14. avgusta u časopisu Psychological Science, pruža dokaze o značaju ranih intervencija u obliku terapije za decu koja su preživela traumu, sa ciljem smanjenja rizika od ozbiljnih bolesti kasnije u životu.
