Depresija pogađa oko jednog od osam ljudi širom sveta, a pronaći pravi tretman za ovaj poremećaj često može biti dug i težak proces. U mnogim slučajevima, pacijenti prolaze kroz dugotrajni proces pokušaja i grešaka u pronalaženju odgovarajućeg lečenja, pri čemu otprilike 30% ljudi postane otporno na standardne terapije.
U poslednjim godinama, istraživači su se fokusirali na identifikaciju različitih tipova depresije, poznatih kao „biotipovi“, koji reaguju različito na specifične tretmane. Nedavna studija koju su sproveli istraživači sa Medicinskog fakulteta Univerziteta Stanford, VA Palo Alto i drugih institucija u SAD-u, objavljena u časopisu Nature Mental Health, istražuje kako pacijenti sa određenim biotipom depresije reaguju na transkranijalnu magnetnu stimulaciju (TMS).
TMS je procedura koja koristi magnetna polja za stimulaciju nervnih ćelija u mozgu. Cilj studije bio je da se utvrdi da li TMS može pomoći pacijentima sa specifičnim kognitivnim biotipom depresije, koji je obeležen disfunkcijom u kognitivnom kontrolnom krugu mozga, nižim kvalitetom života, povećanom invalidnošću i otpornošću na standardne antidepresive.
„Primarna inspiracija za našu studiju bila je da pomognemo u personalizaciji pristupa tretmanu identifikacijom preciznijih podtipova depresije, koje nazivamo ‘biotipovi’,“ rekla je Leanne Villiams, ko-autorka studije. „Naše istraživanje se fokusira na koncept da se klinička depresija sastoji od različitih biotipova, od kojih svaki različito reaguje na specifične tretmane.“
Prethodna istraživanja Vilijams i njenog tima pokazala su da kognitivni biotip depresije slabo reaguje na konvencionalne antidepresivne lekove. Cilj nedavne studije bio je da se utvrdi da li pacijenti sa ovim biotipom mogu imati koristi od TMS-a. U studiji je učestvovalo 43 veterana sa depresijom otpornom na lečenje, koji su primali TMS na četiri različite lokacije.
Istraživači su koristili funkcionalnu magnetnu rezonancu (fMRI) i kognitivne testove da bi pratili efekte TMS-a. Otkrili su da je TMS značajno poboljšao funkcionalnu povezanost u mozgu i kognitivne performanse kod pacijenata sa kognitivnim biotipom, nakon samo pet sesija.
„Ovo značajno poboljšanje primećeno je nakon samo pet sesija TMS-a,“ rekao je Vilijams. „Na kraju tretmana, poboljšanja su bila dovoljno značajna da više nije bilo značajne razlike između kognitivnog biotipa + i kognitivnog biotipa — pacijenata.“
Nalazi sugerišu da bi TMS mogao biti koristan za pacijente sa kognitivnim biotipom depresije, koji često ne odgovaraju na standardne tretmane. Ovi rezultati podržavaju razvoj preciznih dijagnostičkih testova i intervencija za identifikaciju i lečenje specifičnih biotipova depresije, čime bi se poboljšao kvalitet života pacijenata i smanjio ekonomski uticaj depresije.
„Naš cilj je da proširimo istraživanje i povežemo biotipove za snimanje mozga sa kliničkim i digitalnim merama,“ dodao je Vilijams. „Ova tehnologija bi mogla omogućiti daljinsko praćenje i preciznije personalizovane tretmane.“
Ova istraživanja, uključujući primenu tehnologije snimanja Stanford Et Cere, mogu značajno unaprediti personalizovano lečenje depresije i dopreti do većeg broja pacijenata širom sveta.
