Prema studiji objavljenoj u Frontiers in Neurology, pacijenti sa neuroglijalnim tumorima su idealni kandidati za hiruršku intervenciju za epilepsiju, sa dobrim dugoročnim rezultatima.
Attila Racz, MD, Ph.D., sa Univerzitetske bolnice u Bonu u Nemačkoj, i njegove kolege procenili su dugoročne ishode i potencijalne faktore uticaja među 107 pacijenata koji su bili podvrgnuti operaciji neuroglijalnih tumora (2001. do 2020.) u jednoj ustanovi.
Istraživači su otkrili da je 75% pacijenata koji su bili podvrgnuti operaciji postiglo potpunu slobodu od napada nakon 12 meseci, a 56% je postiglo potpunu slobodu od napada tokom poslednje posete (70,4 meseca; medijana: 40 meseci).
I za 12-mesečne ishode praćenja i za najduže dostupne ishode, kompletnost resekcije je bila ključni faktor, dok nije postojao konzistentan uticaj na posthirurške ishode za lokalizaciju lobarnog tumora, histologiju (gangliogliom naspram disembrioplastičnog neuroepitelnog tumora), istoriju bilateralnog tonika. -klonički napadi pre operacije, invazivna dijagnostika, strana operacije (dominantna naspram nedominantne hemisfere), starost na početku epilepsije, starost pri operaciji ili trajanje epilepsije. Pacijenti koji su bili podvrgnuti lezionektomiji i lesionektomiji sa resekcijom hipokampusa pokazali su slične ishode.
„Neuroglijalni tumori su odlični hirurški supstrati u lečenju strukturalne epilepsije“, pišu autori. „Da bi se postigao optimalan posthirurški ishod, potpuna resekcija lezije treba da se sprovodi kad god je to moguće.“
