Potraga za neuhvatljivom planetom devet se nastavlja, a nova istraživanja tvrde da imaju „najjači statistički dokaz do sada“ da postoji takva planeta koja kruži negde oko dalekih ivica Sunčevog sistema.
Tu tvrdnju je Endru Grifinu u The Independentu izneo astronom Konstantin Bogitin sa Kalifornijskog instituta za tehnologiju (Caltech). Bogitin je bio odgovoran za mnoge od prethodnih studija koje su pokušavale da dokažu postojanje devete planete.
U ovom najnovijem istraživanju, Bogitin i njegove kolege su pratili kretanje trans-neptunskih objekata ili TNO: nebeskih tela različite veličine izvan Neptunove orbite, koja uključuju patuljaste planete kao što su Pluton i Eris.
Konkretno, tim je analizirao TNO-ove koji su ranije bili zanemareni zbog njihovog nestabilnog kretanja, uzrokovanog gravitacijom Neptuna. Ova nestabilnost otežava tumačenje njihovih puteva, ali istraživači su želeli da se prihvate izazova.
Ovi podaci su uključeni u simulacije i kombinovani sa poznatim silama sa drugih planeta, zvezda u prolazu i galaktičke plime koja dolazi iz Mlečnog puta – potiskivanje i povlačenje same galaksije.
Izvršena su dva seta simulacija, jedna je pretpostavila da je Planeta devet tamo gde astronomi misle da bi mogla biti, a druga je pretpostavila da Planeta devet ne postoji.
„Uzimajući u obzir pristrasnosti u posmatranju, naši rezultati otkrivaju da je orbitalna arhitektura ove grupe objekata blisko usklađena sa predviđanjima P9-inkluzivnog modela“, pišu istraživači u svom radu.
Nasuprot tome, kretanje ovih nevaljanih TNO-a bilo bi vrlo malo verovatno u scenariju gde ne postoji Planeta Devet. U svakom slučaju, za sada se čini da je prisustvo planete najbolji način da se uklopi u zapažanja koja snimamo iz svemira.
U isto vreme, istraživači priznaju da su još uvek daleko od dobijanja ubedljivog dokaza da je planeta devet tamo negde. Prethodni pokušaji da se otkrije posmatranjem njegovih hipotetičkih efekata na ostatak Sunčevog sistema do sada su bili kratki.
Kako se moćniji teleskopi pojavljuju na mreži – uključujući Opservatoriju Vera C. Rubin u Čileu, kao što je spomenuo istraživački tim – to znači da problem sa planetom devet ima veće šanse da bude rešen na ovaj ili onaj način.
Istraživači kažu da su uzbuđeni da vide šta donose buduće studije – i napominju da se mnoge procene i pretpostavke uključene u ovu analizu mogu rigorozno testirati kada imamo dostupne slike dubokog svemira veće rezolucije.
Imajte na umu, na osnovu proračuna tima, planeta koja odgovara očekivanim karakteristikama planete devet i dalje bi bila relativno mala, sa masom samo pet puta većom od Zemlje, i udaljenosti od nekih 500 puta većom od naše udaljenosti od Sunca.
S obzirom da je Pluton samo 40 puta veća od udaljenosti, uočiti ga bilo bi gotovo nemoguće, što znači da trenutno moramo da se oslonimo na simulacije tela koja možemo da otkrijemo da bismo otkrili njegovo prisustvo.
„Koliko je važno koliko i poređenje sa postojećim zapažanjima, rezultati predstavljeni ovde nude skup predviđanja koja se lako mogu falsifikovati, sa kratkoročnim izgledima za razrešenje“, pišu istraživači.
