Troje od četvoro dece obolele od raka se uspešno leči i preživi bolest. Ali tretman, koji se često sastoji od kombinacije operacije, hemoterapije i zračenja, može izazvati ozbiljne neželjene efekte i kasne efekte kod nekih preživelih. Jedan od tih kasnih efekata je razvoj drugog raka u odraslom dobu.
U novoj studiji, naučnici iz Centra Princess Makima istraživali su rizik od raka dojke kod žena koje su lečene od raka u detinjstvu takozvanom antraciklinskom hemoterapijom, uključujući doksorubicin. Oni su pogledali medicinske kartone skoro 18.000 preživelih od raka u detinjstvu lečenih između 1946. i 2012. godine u Holandiji, Francuskoj, Sjedinjenim Državama i Švajcarskoj. Rezultati studije objavljeni su u časopisu Nature Medicine.
Međunarodni tim istraživača, predvođen vođom grupe prof. dr Leontijenom Kremerom i dr Jopom Tipenom, otkrio je da je 782 od svih 17.903 preživelih u studiji kasnije dijagnostikovan rak dojke. Naučnici su analizirali koji oblici lečenja su povezani sa kasnijom pojavom raka dojke.
Žene koje su lečene visokom dozom doksorubicina, bez zračenja grudnog koša, imale su skoro šest puta veći rizik od raka dojke pre 40. godine (3,4%) nego žene u opštoj populaciji (0,6%). Mala grupa žena koje su imale i zračenje grudnog koša i visoku dozu hemoterapije doksorubicina kao dete imala je najveći rizik od kasnijeg raka dojke. U toj grupi procenjeni rizik od raka dojke pre 40. godine bio je 8,1%.
Od pet godina nakon postavljanja dijagnoze, deca i odrasli koji su lečeni od raka u detinjstvu posećuju KASNIJE ambulantu Centra Princeza Maksima. Tamo se prate zbog mogućih kasnih efekata lečenja, uključujući razvoj drugog raka. Na osnovu novih rezultata, istraživači pozivaju na proširenje smernica za skrining raka dojke kod onih koji su preživeli rak u detinjstvu.
Iuehan Vang, član grupe Kremer u Centru za pedijatrijsku onkologiju Princeze Maksime, radila je na studiji kao deo svog doktorata. istraživanja. Ona kaže: „Antraciklini su još uvek važan deo lečenja za više od polovine dece obolele od raka. Doza koja se sada prepisuje je u proseku mnogo niža nego u prošlosti, ali još uvek ima dece kojoj su potrebne visoke doze ovih lekova. lekove u njihovom lečenju“.
„Već neko vreme znamo da antraciklini mogu biti štetni za srce, tako da je važnost održavanja doze ove vrste hemoterapije niskom već bila jasna. Razvijanje drugog karcinoma je redak, ali ozbiljan kasni efekat lečenja raka u detinjstvu. Naši rezultati podvlače potrebu da se smanji doza doksorubicina kod dece kad god je to moguće.“
Profesor dr Leontien Kremer, vođa istraživačke grupe u Centru za pedijatrijsku onkologiju Princeza Maksima, koji je vodio studiju, kaže: „Vredno radimo da bi tretman dece obolele od raka bio efikasniji i da bismo poboljšali kvalitet života tokom i nakon lečenja U našem istraživanju smo videli da većina preživelih, na sreću, ne dobije rak dojke u mladosti. Ali određeni broj grupa pacijenata ima veći rizik od razvoja raka dojke.“
„Žene koje su u detinjstvu primale radioterapiju grudnog koša proveravaju se na rak dojke od 25. godine, jer se već znalo da su pod povećanim rizikom. Na osnovu ovih novih rezultata, cilj nam je da proširimo međunarodne smernice za skrining raka dojke, tako da su žene koje su primile visoku dozu doksorubicina takođe rano pregledane.“
