Dugi COVID ima više od 200 potencijalnih simptoma i može uticati na skoro svaki organ u telu.
Sa više od 65 miliona ljudi koji sada žive sa ovim stanjem širom sveta, a broj raste iz dana u dan, postoji očajnička potreba da se razume osnovna biologija koja ga pokreće.
Trenutno ne postoje efikasni tretmani i testovi.
Da bi saznali više o ovoj dugoj COVID infekciji – ili post-akutnim posledicama SARS-CoV-2 (PASC), kako se sve češće naziva – istraživači američkog Nacionalnog instituta za zdravlje uradili su opsežno testiranje na 12 ljudi sa dugim COVID-om i uporedili ti rezultati protiv grupe zdravih dobrovoljaca koji nisu zaraženi COVID-om.
Istraživači su tražili abnormalnosti u uzorcima krvi, cerebrospinalnoj tečnosti i MR skeniranju i sproveli niz testova za otkrivanje disfunkcije autonomnog nervnog sistema.
Duga grupa COVID-a uglavnom su bile žene srednjih godina koje su imale blagu infekciju SARS-CoV-2 pre oko devet meseci i sada su imale umor i kognitivne poteškoće koje su ozbiljno uticale na njihov svakodnevni život.
Jedan od najočitijih dispariteta između ljudi sa dugim COVID-om i zdravih dobrovoljaca bio je broj imunih ćelija.
U poređenju sa kontrolnom grupom, učesnici sa dugim COVID-om imali su smanjen broj imunih ćelija zvanih memorijske T ćelije; ove ćelije obično opstaju duži period nakon infekcije, zadržavajući sposobnost da prepoznaju specifičnu pretnju i brzo pozovu ostatak imunog sistema u oružje nakon ponovnog izlaganja.
Osobe sa dugim kovidom su takođe imali povećan broj imunih ćelija zvanih B ćelije, B ćelije koje luče antitela i aktivirane prirodne ćelije ubice, koje otkrivaju i uništavaju oštećene ćelije.
Za one sa dugim COVID-om, takođe je došlo do povećanja molekula imunih kontrolnih tačaka kao što su TIGIT i PD-L1 na imunim ćelijama, „što sugeriše mogućnost imunološke iscrpljenosti“, napisali su istraživači.
„Postojanost ovih imunoloških abnormalnosti nekoliko meseci nakon blage infekcije ukazuje na mogućnost ili uporne infekcije ili aberantnog imunološkog odgovora na infekciju“, napisali su autori.
Istraživači su takođe ispitivali disfunkciju u autonomnom nervnom sistemu, koji kontroliše otkucaje srca, krvni pritisak i disanje.
Ljudi sa dugim COVID-om često prijavljuju ubrzanje srca, vrtoglavicu i osećaj nesvestice kada se pređu iz sedećeg u stojeći položaj, poznat kao sindrom posturalne ortostatske tahikardije (POTS).
Da bi izmerili ove efekte, istraživači su pratili promene u pulsu i krvnom pritisku tokom testa sa nagibom stola, gde se osoba premešta iz ležećeg u stojeći položaj, i tokom Valsalva manevra, gde osoba izduva vazduh držeći nos. i zatvorena usta, što obično usporava otkucaje srca.
Otkrili su da su ljudi sa dugotrajnim COVID-om bili manje sposobni da kontrolišu svoj otkucaj srca i krvni pritisak kada su primenjeni ovi fiziološki pritisci.
Istraživači su primetili da je temperatura kože takođe bila niža kod ljudi sa dugim COVID-om tokom testa sa nagibnim stolom, što ukazuje na vazokonstrikciju, gde se krvni sudovi sužavaju i smanjuju dotok krvi u kožu.
Dok su prethodne studije sugerisale da bi dugi neurološki simptomi COVID-a mogli biti posledica upale u moždanom stablu i olfaktornoj sijalici mozga, koja prima senzorne ulaze iz nosa, MRI nije identifikovao nikakve strukturne abnormalnosti ni u jednom regionu.
Potrebno je više istraživanja da bi se sve ovo utvrdilo, ali ovo istraživanje sugeriše da bi se imunoterapije mogle istražiti kao tretman za duge bolesti COVID-a u kliničkim ispitivanjima.
„Preliminarni nalazi […] zahtevaju dalju istragu i procenu potencijalnih imunomodulatornih agenasa u nastojanju da se smanji ogroman teret javnog zdravlja ovog sindroma“, pišu istraživači.
