Parkinsonova bolest je bolest dobro poznata po svojim motoričkim simptomima – tremoru, ukočenosti i usporenosti pokreta. U novom radu objavljenom u časopisu The Journal of Neuroscience i na naslovnoj strani, istraživači sa Medicinskog fakulteta u Jejlu otkrili su biološki mehanizam koji stoji iza još jednog uobičajenog, ali manje proučavanog simptoma, gubitka mirisa.
Otprilike 75% do 90% pacijenata sa Parkinsonovom bolešću prijavljuje smanjenje čula mirisa, čak i pre pojave motoričkih simptoma, i sada je prepoznat kao nemotorni simptom Parkinsonove bolesti.
Istraživači u laboratoriji Greer i Chandra Lab na Medicinskom fakultetu u Jejlu utvrdili su biološke mehanizme iza ovog oštećenja mirisa koristeći alfa-sinuklein A30P mišji model koji se koristi za oponašanje simptoma Parkinsonove bolesti kod miševa.
Koristeći testove zakopane hrane, istraživači su otkrili da su miševi sa kasnijim simptomima Parkinsonove bolesti pokazali oštećenje mirisa. Otkrili su da su ti miševi sa olfaktornim deficitom pokazali ozbiljnu patologiju u projekcijskim neuronima olfaktornog puta. Takođe su otkrili da ovi miševi pokazuju smanjenu neurogenezu u olfaktornoj sijalici. Nasuprot tome, studije su pokazale da zdravi mozgovi koji stare i dalje formiraju nove neurone u olfaktornoj sijalici tokom života.
Pacijenti sa Parkinsonovom bolešću su godinama prijavljivali opadanje čula mirisa, kaže dopisni autor, dr Čarls Grir, potpredsednik za istraživanje na odeljenju za neurohirurgiju i profesor neuronauke na Medicinskom fakultetu u Jejlu. Međutim, pošto su motorički simptomi bolesti bili iscrpljujući, urađeno je vrlo malo istraživanja da bi se razumeo osnovni biološki mehanizam olfaktorne dimenzije.
„Uzbuđeni smo što počinjemo da razumemo osnovu anosmije kod pacijenata sa Parkinsonovom bolešću“, kaže dr Sreeganga Čandra, vanredni profesor neurologije i neuronauke.
„Nameravali smo da razumemo prirodu simptoma koji su povezani sa Parkinsonovom bolešću koja je uglavnom anegdotska. Ljudi kojima je dijagnostikovana Parkinsonova bolest prijavili bi gubitak mirisa do 10 godina pre postavljanja dijagnoze. Ovi nalazi mogu pomoći u razvoju veoma ranog dijagnostički alat za bolest“, kaže dr Grir.
