Procenjuje se da je 321.566 dece u Sjedinjenim Državama izgubilo roditelja zbog predoziranja drogom od 2011. do 2021. godine, prema studiji objavljenoj u JAMA Psihijatrija.
Stopa dece koja su doživela ovaj gubitak se više nego udvostručila tokom ovog perioda, sa približno 27 na 63 dece na 100.000. Najveći broj pogođene dece bila su ona sa belim roditeljima koji nisu latino porekla, ali zajednice obojenih i plemenskih zajednica su bile neproporcionalno pogođene. Studija je bila zajednički napor koju su predvodili istraživači Nacionalnog instituta za zloupotrebu droga (NIDA) Nacionalnog instituta za zdravlje (NIH), Uprave za zloupotrebu supstanci i mentalnog zdravlja (SAMHSA) i Centara za kontrolu i prevenciju bolesti (CDC) .
Deca čiji roditelji nisu Hispano Indijanci/domorodci Aljaske konstantno su iskusila najveću stopu gubitka roditelja od predoziranja od 2011. do 2021. godine—sa 187 na 100.000 dece pogođenih u ovoj grupi u 2021., što je više nego dvostruko više od stope među ne-Hispano belim dece (76,5 na 100.000) i među nehispanskom crnom decom (73 na 100.000).
Dok se broj obolele dece povećao od 2011. do 2021. u svim rasnim i etničkim populacijama, deca sa mladim crnim roditeljima (od 18 do 25 godina) iskusila su najveći – otprilike 24% – povećanje stope gubitka svake godine. Sveukupno, deca su izgubila više očeva nego majki (192.459 u poređenju sa 129.107) tokom ovog perioda.
„Porazno je videti da je skoro polovina ljudi koji su umrli od predoziranja drogom imala dete. Nijedna porodica ne bi smela da izgubi voljenu osobu zbog predoziranja, a svaka od ovih smrti predstavlja tragičan gubitak koji je mogao da se spreči“, rekao je Nora Volkov, MD, direktor NIDA.
„Ovi nalazi naglašavaju potrebu za boljom podrškom roditeljima u pristupu uslugama prevencije, lečenja i oporavka. Pored toga, svako dete koje izgubi roditelja zbog predoziranja mora da dobije negu i podršku koja im je potrebna da prebrodi ovo bolno i traumatično iskustvo.“
Od 2011. do 2021. 649.599 ljudi starosti od 18 do 64 godine umrlo je od predoziranja drogom. Uprkos ovim tragičnim brojevima, nijedna nacionalna studija nije ranije procenila broj dece koja su izgubila roditelja među ovim smrtnim slučajevima. Da bi odgovorili na ovaj jaz, istraživači su koristili podatke o ljudima od 18 do 64 godine koji su učestvovali u Nacionalnim istraživanjima o upotrebi droga i zdravlju (NSDUH) od 2010. do 2019. kako bi odredili broj dece mlađe od 18 godina koja žive sa roditeljem od 18 do 64 godine sa upotreba droga u prošloj godini. NSDUH definiše roditelja kao biološkog roditelja, usvojitelja, očuha ili odraslog staratelja.
Istraživači su zatim koristili ove podatke da procene broj dece od skoro 650.000 ljudi koji su umrli od predoziranja u periodu od 2011. do 2021. na osnovu nacionalnih podataka o smrtnosti iz Nacionalnog sistema vitalne statistike CDC-a. Podaci su ispitivani prema starosnoj grupi (18 do 25, 26 do 40 i 41 do 64 godine), polu i rasnoj i etničkoj pripadnosti koju su sami prijavili.
Istraživači su otkrili da je među procenjenim 321.566 američke dece koja su izgubila roditelja zbog predoziranja od 2011. do 2021. godine, najveći broj smrtnih slučajeva bio među roditeljima starosti od 26 do 40 godina (175.355 dece) i među roditeljima belaca koji nisu latinoamerički (234.164). Sledeći najveći broj bila su deca sa roditeljima latinoameričkih (40.062) i deca sa roditeljima crnaca koji nisu Latinoamerikanci (35.743), koji su takođe doživeli najveću stopu gubitka i najveći porast stope iz godine u godinu, respektivno.
Rasni i etnički dispariteti koji se ovde vide su u skladu sa ukupnim porastom smrtnih slučajeva od predoziranja među ne-Hispanoameričkim Indijancima/ Indijancima Aljaske i crnim Amerikancima u poslednjih nekoliko godina, i ističu nesrazmerne uticaje krize predoziranja na manjinske zajednice.
„Ova prva studija ove vrste nam omogućava da bolje razumemo tragičnu veličinu krize predoziranja i odjek koji ona ima među decom i porodicama“, rekla je dr Miriam E. Delphin-Rittmon, pomoćnica sekretara HHS za Mentalno zdravlje i upotreba supstanci i lider SAMHSA. „Ovi podaci ilustruju da ne samo da zajednice obojenih boja doživljavaju razlike u smrti od predoziranja, već i naglašavaju potrebu da se odgovori na krizu predoziranja napreduju kako bi se sveobuhvatno odgovorilo na potrebe pojedinaca, porodica i zajednica.“
Na osnovu svojih nalaza, istraživači naglašavaju važnost zdravstvene zaštite cele osobe koja tretira osobu sa poremećajem upotrebe supstanci pre svega kao roditelja ili člana porodice i obezbeđuje resurse za prevenciju u skladu sa tim kako bi se podržale porodice i prekinuli generacijski ciklusi upotrebe supstanci. Studija takođe ukazuje na potrebu da se inkorporiraju pristupi zasnovani na kulturi u prevenciji, lečenju, oporavku i uslugama smanjenja štete, kao i da se uklone rasne i etničke nejednakosti u pristupu ovim uslugama.
„Deca koja izgube roditelja zbog predoziranja ne samo da osećaju ličnu tugu, već mogu da dožive i talasne efekte, kao što je dalja nestabilnost porodice“, rekla je Allison Arvadi, MD, M.P.H, direktorka Nacionalnog centra za prevenciju i kontrolu povreda CDC-a. „Moramo osigurati da porodice imaju resurse i podršku da spreče da se predoziranje ne dogodi i upravljaju takvim traumatičnim događajem.“
