Nova studija sugeriše da deca koja su se osećala usamljeno više od šest meseci pre 12. godine imaju veću verovatnoću da dožive epizodu psihoze nego deca koja to nisu, pri čemu su žene više pogođene nego muškarci. Studija je predstavljena na EPA 2024.
Psihoza se odnosi na skup simptoma koji utiču na um osobe, gde je došlo do gubitka kontakta sa stvarnošću. Tokom epizode psihoze, osoba može imati poteškoća da prepozna šta je stvarno, a šta nije. Simptomi psihoze uključuju halucinacije, zablude i zbunjene misli.
U nekim slučajevima, psihoza može biti simptom drugih stanja mentalnog zdravlja, kao što su šizofrenija, bipolarni poremećaj ili teška depresija. Simptomi šizofrenije se često kategorišu kao pozitivni (svaka promena ponašanja ili misli, kao što su halucinacije ili zablude), negativni (gde se čini da se ljudi povlače iz sveta oko sebe).
Usamljenost se definiše kao subjektivni osećaj uznemirenosti povezan sa nedostatkom smislenih odnosa, bez obzira na količinu društvenog kontakta, dok se socijalna izolacija definiše kao objektivni nedostatak društvenog kontakta ili podrške.
U opservacionoj studiji slučaj-kontrola, istraživači su procenili usamljenost kod dece pitanjem „Da li ste se ikada osećali usamljeno duže od šest meseci pre 12. godine?“ i razlikovao ovo od društvene izolacije koristeći stavku ‘odnosi sa vršnjacima’ sa skale premorbidnog prilagođavanja. Uzorak studije obuhvatao je 285 pacijenata koji su doživeli prvu epizodu psihoze i 261 kontrolnu grupu.
Ključni nalazi iz studije uključuju:
Dr Covadonga Diaz-Caneja sa Instituta za psihijatriju i mentalno zdravlje, Opšta bolnica Universitario Gregorio Maranon, Madrid, Španija, kaže: „Postoji sve više dokaza o negativnim zdravstvenim i socijalnim posledicama usamljenosti kod odraslih, ali se mnogo manje zna o dugoročni efekti usamljenosti kod mladih ljudi.
„Uprkos njihovoj preliminarnoj prirodi, naši rezultati sugerišu da usamljenost u detinjstvu može poslužiti kao rani faktor rizika za kasnije psihotične poremećaje i podržavati njenu ulogu kao potencijalne mete za preventivne intervencije mentalnog zdravlja od ranog uzrasta. Ovo može biti posebno relevantno s obzirom na to da usamljenost u detinjstvu je preovlađujući fenomen koji izgleda da se povećava poslednjih godina.“
„Ova studija nudi dragocen uvid u vezu između usamljenosti u detinjstvu i psihoze prve epizode. Sa porastom digitalizacije i društvene izolacije, usamljenost je postala sveprisutno pitanje koje pogađa mlade pojedince. Ubedljivi nalazi ove studije, koji uspostavljaju direktnu vezu između usamljenost u detinjstvu i početak psihoze, ističu zabrinjavajući trend i naglašavaju važnost rešavanja društvene povezanosti i emocionalnog blagostanja od ranog uzrasta“, rekao je profesor Andrea Fiorilo, izabrani predsednik Evropskog udruženja psihijatara.
