Smanjenje ukupnog unosa kalorija može podmladiti vaše mišiće i aktivirati biološke puteve važne za dobro zdravlje, tvrde istraživači iz Nacionalnog instituta za zdravlje i njihove kolege. Smanjenje kalorija bez lišavanja tela esencijalnih vitamina i minerala, poznato kao ograničenje kalorija, dugo je poznato da odlaže napredovanje bolesti povezanih sa starenjem na životinjskim modelima. Ova nova studija, objavljena u Aging Cell, sugeriše da se isti biološki mehanizmi mogu primeniti i na ljude.
Istraživači su analizirali podatke učesnika u Sveobuhvatnoj proceni dugoročnih efekata smanjenja unosa energije (CALERIE), studiji koju je podržao Nacionalni institut za starenje (NIA) koja je ispitivala da li umereno ograničenje kalorija donosi iste zdravstvene koristi koje se vide u studijama na životinjama. Otkrili su da je u periodu od dve godine cilj učesnika bio da smanje dnevni unos kalorija za 25%, ali najveći broj koji je grupa uspela da postigne je smanjenje od 12%. Uprkos tome, ovo blago smanjenje kalorija bilo je dovoljno da aktivira većinu bioloških puteva koji su važni za zdravo starenje.
„Smanjenje unosa kalorija od 12% je veoma skromno“, rekao je autor koji odgovara i naučni direktor NIA-e Luigi Ferrucci, MD, Ph.D. „Ova vrsta malog smanjenja unosa kalorija je izvodljiva i može napraviti veliku razliku u vašem zdravlju.“
Istraživački tim je zatim pokušao da razume molekularne osnove prednosti koje se vide u ograničenim, prethodnim istraživanjima ograničenja kalorija kod ljudi. Jedna studija je pokazala da su osobe sa ograničenjem kalorija izgubile mišićnu masu i u proseku 20 funti težine tokom prve godine i zadržale svoju težinu u drugoj godini. Međutim, uprkos gubitku mišićne mase, učesnici sa ograničenjem kalorija nisu izgubili mišićnu snagu, što ukazuje da je ograničenje kalorija poboljšalo količinu sile koju generiše svaka jedinica mišićne mase, nazvana mišićna specifična sila.
Za trenutnu studiju, naučnici su koristili biopsije mišića butine od učesnika CALERIE koje su sakupljene kada su se pojedinci pridružili studiji i tokom jednogodišnjeg i dvogodišnjeg praćenja.
Da bi otkrili koji ljudski geni su bili pogođeni tokom ograničenja kalorija, naučnici su izolovali mesindžer RNK (mRNA), molekul koji sadrži kod za proteine, iz uzoraka mišića. Tim je odredio sekvencu proteina svake mRNK i koristio informacije da identifikuje koji geni potiču specifične iRNK.
Dalja analiza pomogla je naučnicima da utvrde koji su geni tokom ograničenja kalorija bili pojačano regulisani, što znači da ćelije stvaraju više mRNK; i koji su bili smanjeni, što znači da su ćelije proizvodile manje mRNK. Istraživači su potvrdili da ograničenje kalorija utiče na iste puteve gena kod ljudi kao kod miševa i primata koji nisu ljudi. Na primer, niži kalorijski unos je pojačao regulisanje gena odgovornih za proizvodnju energije i metabolizam, a smanjeni inflamatorni geni koji su doveli do niže upale.
„Pošto su upala i starenje snažno povezani, ograničenje kalorija predstavlja moćan pristup sprečavanju proinflamatornog stanja koje razvijaju mnogi stariji ljudi“, rekao je Feruči.
