U ruralnim oblastima Bangladeša, oblasti sa visokim nivoom kontaminacije arsenom u vodi za piće, u poređenju sa područjima sa manje kontaminacije, imaju veću incidenciju Escherichia coli otporne na antibiotike u uzorcima vode i dečje stolice, prema novoj studiji objavljenoj 8. decembra 2022. u PLOS Pathogens od strane Mohammada Aminul Islama sa Vašingtonskog državnog univerziteta i njegovih kolega.
Otpornost na antibiotike je jedan od vodećih uzroka smrti i hospitalizacije širom sveta. Dok su glavni pokretači rezistencije na antibiotike prekomerna upotreba i zloupotreba antibiotika, prirodni elementi kao što su teški metali takođe mogu podstaći rezistenciju na antibiotike.
U novoj studiji, istraživači su prikupili uzorke vode i stolice od majki i male dece iz 100 porodica u dva ruralna okruga u Bangladešu. Porodice u podokrugu Hajiganj koriste vodu za piće iz plitkih cevnih bunara, koji imaju visoku koncentraciju arsena, dok porodice Matlab prikupljaju vodu za piće iz dubokih cevnih bunara bez arsena.
Srednja koncentracija arsena u 50 uzoraka vode iz Hajiganja bila je 481 μg/L, dok je srednja koncentracija arsena u 50 uzoraka vode iz Matlaba bila 0 μg/L. Ukupno je utvrđeno da je 84% svih uzoraka vode i stolice na obe lokacije pozitivno na E. coli.
Prevalencija E. coli otporne na antibiotike bila je značajno veća u vodi u Hajiganju (48%) u poređenju sa vodom u Matlabu (22%, p<0,05) i među decom u Hajiganju (94%) u poređenju sa decom u Matlabu (76%, p <0,05), ali ne među majkama. Štaviše, veći procenat E. coli iz Hajiganja bio je otporan na više antibiotika, uključujući penicilin, cefalosporin i hloramfenikol.
„Pozitivna povezanost otkrivena između izloženosti arsenu i otpornosti na antibiotike među decom u područjima pogođenim arsenom u Bangladešu je važan problem javnog zdravlja koji opravdava udvostručenje napora da se smanji izloženost arsenu“, kažu autori.
Dr Islam dodaje: „Teški metali kao što je arsen su stabilniji od antibiotika u životnoj sredini i nastavljaju da vrše selektivni pritisak na bakterije tokom dužeg perioda, podstičući evoluciju i širenje antimikrobne rezistencije u zajednici. ovaj fenomen pokreće uočene veće stope antimikrobne rezistencije, za razliku od drugih zbunjujućih faktora, imalo bi koristi od daljeg proučavanja; ipak, ključno je zadržati ovaj ekološki pokretač antimikrobne rezistencije zajedno sa odgovornom upotrebom antimikrobnih sredstava u medicini i poljoprivredi.“
