Deca i tinejdžeri koji prežive povrede vatrenim oružjem imaju visoku stopu razvoja novih dijagnoza mentalnog zdravlja u godini nakon toga, čak i u poređenju sa decom koja su pretrpela povrede u sudaru motornog vozila, pokazuje nova studija.
Sve u svemu, 35% dece povređene vatrenim oružjem dobilo je novu dijagnozu mentalnog zdravlja u godini nakon incidenta, u poređenju sa 26% onih koji su povređeni u sudarima.
Većina ovih novih dijagnoza bila je povezana sa problemima zloupotrebe supstanci sa drogom ili alkoholom, ili sa stanjima koja su povezana sa stresom, kao što je posttraumatski stresni poremećaj — za koje je bilo dvostruko veća verovatnoća da će se dijagnostikovati kod mladih preživelih povreda vatrenim oružjem nego kod njihovih vršnjaka koji su imali bio u vozilima koja su se sudarila.
Novi podaci predstavljeni su na Nacionalnoj istraživačkoj konferenciji o prevenciji povreda vatrenim oružjem, a objavljeni su nedavno u Annals of Surgeri, od strane tima predvođenog Peterom Erlichom, MD, Mr Sc., direktorom pedijatrijske traume na Univerzitetu u Mičigenu C.S. Mott Children’s Hospital i profesor pedijatrijske hirurgije na Michigen Medicine.
Erlih i njegove kolege proučavali su podatke o skoro 1.500 dece povređene vatrenim oružjem starosti od 3 do 17 godina i skoro 3.700 slične dece povređene u udesima, koja su zatražila hitnu pomoć između 2010. i 2016. Sva povređena deca su imala osiguranje preko Medicaid-a ili programa CHIP, koji zajedno pokrivaju oko 40% sve američke dece.
Dečaci su činili više od 80% obe populacije povređene dece, a prosečna starost je bila 15 godina. Ali 65% dece povređene vatrenim oružjem bili su crnci, dok su 52% povređenih u nesrećama bila bela deca koja nisu iz Španije.
Studija pomaže da se rasvetli uticaj povreda vatrenim oružjem među mladim ljudima koji ih prežive. Vatreno oružje je 2020. prestiglo nesreće motornih vozila kao uzrok broj jedan za smrt Amerikanaca starosti od 1 do 19 godina.
Ali nedostatak finansiranja istraživanja za proučavanje povreda vatrenim oružjem i njihovih posledica je značio prazninu u informacijama za timove koji brinu o procenjenih 20.000 mladih ljudi koji prežive povrede vatrenim oružjem svake godine.
„Znamo da je izloženost traumi, kao što je ona doživljena prilikom povrede vatrenim oružjem, dobro utvrđen faktor rizika za mentalno zdravlje dece, ali donedavno smo znali vrlo malo o posledicama mentalnog zdravlja nakon povrede vatrenim oružjem“, kaže Erlih . „Nadamo se da će naša studija osvetliti veličinu i vrste poremećaja koji će se najverovatnije pojaviti kod mladih preživelih povreda vatrenim oružjem, kako bi mogli da dobiju pravovremenu dijagnozu i negu.“
Takođe su razmatrali da li je nova dijagnoza mentalnog zdravlja bila prva detetova ili dodata prethodnom drugom stanju mentalnog zdravlja.
Sve u svemu, 18,4% dece povređene vatrenim oružjem koja prethodno nisu imala dijagnozu mentalnog zdravlja dobilo je novu dijagnozu u godini posle – u poređenju sa 13,5% onih koji su povređeni u sudaru. A među decom čija je evidencija pre povrede pokazala najmanje jednu dijagnozu mentalnog zdravlja, 16,4% je dobilo dodatnu nepovezanu dijagnozu nakon povrede vatrenim oružjem, u poređenju sa 12,5% onih koji su povređeni u sudaru.
Erlih napominje da su preživjeli od vatrenog oružja imali više rezultate na kompozitnoj mjeri težine povrede, vjerovatnije je da će biti hospitalizovani i da im je veća vjerovatnoća da će im trebati intenzivna nega, u poređenju sa onima koji su preživjeli udes motornih vozila. To ima implikacije na troškove nege i složenost naknadne nege. Sve u svemu, veća je verovatnoća da će oni koji su primljeni u bolnicu imati dijagnozu novog mentalnog zdravlja.
