Timusna žlezda—koja proizvodi imune T ćelije pre rođenja i tokom detinjstva— se često smatra nefunkcionalnom kod odraslih, a ponekad se uklanja tokom kardiohirurgije radi lakšeg pristupa srcu i glavnim krvnim sudovima.
Novo istraživanje koje su predvodili istraživači iz Opšte bolnice u Masačusetsu (MGH) i objavljeno u časopisu Nev England Journal of Medicine otkrilo je dokaze da je timus zapravo kritičan za zdravlje odraslih uopšte i za prevenciju raka i možda autoimunih bolesti.
Da bi se utvrdilo da li timus pruža zdravstvene koristi odraslima, tim je procenio rizik od smrti, raka i autoimunih bolesti među 1.146 odraslih kojima je timus uklonjen tokom operacije i među 1.146 demografski podudarnih pacijenata koji su prošli sličnu kardiotorakalnu operaciju bez timektomije. Naučnici su takođe merili proizvodnju T ćelija i nivoe molekula povezanih sa imunitetom u krvi u podgrupi pacijenata.
Pet godina nakon operacije, umrlo je 8,1% pacijenata koji su imali timektomiju u poređenju sa 2,8% onih kojima timus nije uklonjen, što je 2,9 puta veći rizik od smrti. Takođe tokom tog vremena, 7,4% pacijenata u grupi sa timektomijom razvilo je rak u poređenju sa 3,7% pacijenata u kontrolnoj grupi, za 2,0 puta veći rizik.
„Proučavajući ljude kojima je uklonjen timus, otkrili smo da je timus apsolutno neophodan za zdravlje. Ako ga nema, rizik od smrti i raka kod ljudi je najmanje dvostruki“, kaže stariji autor David T. Scadden, MD, direktor Centra za regenerativnu medicinu u MGH i ko-direktor Harvardskog instituta za matične ćelije. „Ovo ukazuje na to da posledice uklanjanja timusa treba pažljivo razmotriti kada se razmišlja o timektomiji.“
U dodatnoj analizi koja je uključivala sve pacijente u grupi sa timektomijom sa više od pet godina praćenja, ukupna stopa mortaliteta bila je veća u grupi sa timektomijom nego u opštoj populaciji SAD (9,0% naspram 5,2%), kao i mortalitet zbog do raka (2,3% prema 1,5%).
Iako su Scadden i njegove kolege otkrili da se rizik od autoimune bolesti nije bitno razlikovao između timektomije i kontrolne grupe kao celine u njihovoj studiji, primetili su razliku kada su pacijenti koji su imali infekciju, rak ili autoimunu bolest pre operacije bili isključeni iz analiza.
Nakon isključivanja ovih pojedinaca, 12,3% pacijenata u grupi sa timektomijom razvilo je autoimunu bolest u poređenju sa 7,9% u kontrolnoj grupi, za 1,5 puta veći rizik.
U podgrupi pacijenata kod kojih je merena proizvodnja T ćelija i molekuli povezani sa imunitetom (22 u grupi sa timektomijom i 19 u kontrolnoj grupi, sa prosečnim praćenjem od 14,2 postoperativne godine), oni koji su bili podvrgnuti timektomiji imali su konstantno niže proizvodnja novih T ćelija od kontrole i viši nivoi proinflamatornih molekula u krvi.
Scadden i njegov tim sada planiraju da procene kako različiti nivoi funkcije timusa kod odraslih utiču na zdravlje pojedinaca. „Možemo testirati relativnu snagu timusa i definisati da li je nivo aktivnosti timusa, a ne samo da li je prisutan, povezan sa boljim zdravljem“, kaže on.
Dodatni koautori su Kameron A. Kooshesh, MD, Brodi H. Foi, DPhil, David B. Sikes, MD, Ph.D., i Karin Gustafsson, Ph.D.
