Nedavna studija analizirala je reproduktivno starenje kod 157 životinjskih vrsta, nudeći nove uvide u procese plodnosti koji se odvijaju kod muških životinja. Iako je opadanje plodnosti kod starijih ljudi dobro poznato, ova istraživanja pružaju zanimljivu perspektivu koja može pomoći u razumevanju sličnosti i razlika u reproduktivnom starenju između ljudi i drugih vrsta.
Uobičajeno je shvatanje da stariji muškarci teže postižu trudnoću, što može rezultirati smanjenim brojem i oštećenjem spermatozoida. Reproduktivno starenje kod ljudi može uticati ne samo na plodnost, već i na zdravlje i performanse potomstva.
Studija ukazuje na to da ljudi žive znatno duže nego ranije, što može doprineti reproduktivnom starenju jer se evolucija nije prilagodila produženju životnog veka. Različite vrste, poput crvenih vukova ili ženki ubojica, pokazuju različite obrasce reproduktivnog starenja, što sugeriše na raznolikost mehanizama i pritisaka okoline.
Jedna od hipoteza istraživanja ističe da kontinuirana produkcija sperme kod mužjaka doprinosi sporijem reproduktivnom starenju, za razliku od jajnih ćelija koje se proizvode rano u životu ženki. Takođe se razmatra hipoteza da spermatozoidi, zbog svoje lošije sposobnosti popravke DNK u poređenju s jajnim ćelijama, akumuliraju više mutacija s godinama, što može uticati na genetsko nasleđivanje.
Studija naglašava i važnost okoline i evolucijske istorije vrste u određivanju reproduktivnog starenja. Na primjer, mužjaci koji odlaze iz porodične grupe stariji su kod mnogih sisavaca, dok ženke koje pomažu podizanju potomstva mogu živeti mnogo nakon perioda reprodukcije.
Iako je reproduktivno starenje kompleksan proces, ova istraživanja pomažu u razumevanju evolucije i biologije plodnosti kod različitih vrsta. Primenom saznanja iz drugih životinjskih vrsta, možda će se otvoriti nova saznanja o reproduktivnom starenju ljudi i potencijalno pružiti strategije za očuvanje plodnosti u starijem dobu.
