Svake godine između 250.000 i 300.000 ljudi u Nemačkoj doživi moždani ili srčani udar. Ovi pacijenti pate od imunoloških poremećaja i vrlo često su podložni bakterijskim infekcijama opasnim po život. Do sada se malo znalo o osnovnim mehanizmima ove imunološke disfunkcije.
Istraživački timovi sa Medicinskog fakulteta u Univerzitetskoj bolnici Univerziteta Duizburg-Esen i Lajbnic instituta za analitičke nauke u Dortmundu sada su otkrili ranije nepoznat uzrok—i terapijski pristup. Ovi nalazi su objavljeni u Nature Cardiovascular Research.
Studiju je vodio prof. Matthias Gunzer, direktor Instituta za eksperimentalnu imunologiju i snimanje (IEIB) na Univerzitetu Duisburg-Esen (UDE) i šef odeljenja za biospektroskopiju na Leibniz-Institut fur Analitische Vissenschaften (ISAS), i dr Vikramjeet Singh, šef odeljenja za imunologiju moždanog udara u IEIB.
Otkrili su da se kod pacijenata jedan do tri dana nakon moždanog ili srčanog udara količina IgA antitela u krvi drastično smanjuje – ona su neophodna za odbranu od infekcija. Antitela dolaze u nekoliko podtipova, zajednički poznatih kao imunoglobulini (Ig), koje proizvode specijalizovane plazma ćelije.
Da bi otkrili mehanizam koji stoji iza gubitka antitela – i da poboljšaju lečenje pacijenata sa ovim nalazima – istraživači su koristili modele miševa bolesti. Miševi su takođe doživeli gubitak IgA u krvi i stolici nakon moždanog ili srčanog udara. Istraživači su otkrili da su specijalizovana DNK vlakna oslobođena u krvi faktor u gubitku imunološke odbrane.
Ova DNK vlakna, poznata kao neutrofilne ekstracelularne zamke (NET), potiču iz jezgara druge vrste imunih ćelija, neutrofila. NET se puštaju u krv u velikim količinama od strane visoko aktiviranih neutrofila nakon moždanog ili srčanog udara i mogu direktno ubiti plazma ćelije u crevima. Verovatno još važniji efekat NET-a je stvaranje stotina malih ugrušaka u krvnim sudovima koji snabdevaju energijom plazma ćelije u crevima. Ovo rezultira nedostatkom snabdevanja hranljivim materijama i kiseonikom i ćelije koje formiraju Ig odumiru u velikom broju.
Imunolozi i njihovi timovi ne samo da su uspeli da dokažu uzročnu vezu između moždanog udara, srčanog udara i imunodeficijencije, već su takođe bili u stanju da pokažu novi pristup tretmanu: ako su NET uništene enzimom DNase ili je njihovo oslobađanje sprečeno supstancom sa novim načinom delovanja, imunološka odbrana je ostala netaknuta. Istraživači su to uspeli da pokažu i na modelu miša i – u slučaju DNaze – u kasnijim kliničkim studijama.
„Do sada se nisu mogli razviti nikakvi terapijski pristupi jer je uzrok imunodeficijencije bio nejasan. Tretman koji razbija NET-ove ili čak sprečava njihovo formiranje na prvom mestu mogao bi biti obećavajući novi pristup održavanju imunološke odbrane kod pacijenata. nakon moždanog udara ili srčanog udara može biti moguće sprečiti ozbiljne sekundarne zarazne bolesti ili čak smrt“, kaže Gunzer.
