Istraživači sa Univerziteta u Liverpulu i Univerziteta u Edinburgu pronašli su dokaze koji pokazuju da se ljudi sa rakom suočavaju sa većim rizikom od smrtnosti od COVID-19 u poređenju sa onima bez raka.
U radu objavljenom u The Lancet Oncology, istraživači pokazuju da su tokom pandemije pacijenti mlađi od 50 godina koji su bili podvrgnuti lečenju raka imali najveći rizik od smrti u bolnici u poređenju sa pacijentima istog uzrasta bez raka. Predvođeni profesorom Carlom Palmierijem i profesorom Lance Turtleom, nalazi studije pokazuju da je potrebna kontinuirana akcija da bi se ublažili loši ishodi kod pacijenata sa rakom.
Jedna od najvećih studija te vrste, uporedila je više od 6.500 pacijenata sa rakom koji su bili na lečenju sa više od 177.000 pacijenata bez raka. Sve u svemu, 31,7% pacijenata na lečenju raka umrlo je nakon 30 dana, što je znatno više nego kod pacijenata bez raka, gde je 18% umrlo 30 dana nakon što je obolelo od COVID-19.
Značajno je da dokazi pokazuju da mlađi pacijenti (<50 godina) imaju najveći rizik od mortaliteta u poređenju sa grupom koja nije raka istog uzrasta. Ovaj veći rizik od smrti je uprkos tome što se ova starosna grupa tretira na isti način kao i drugi pacijenti. Na primer, pacijenti sa rakom mlađi od 50 godina primani su na intenzivnu negu i ventilisani isto toliko često kao i pacijenti bez raka istog uzrasta. Studija je imala za cilj da utvrdi kako različiti faktori koji utiču na rizik od smrti od COVID-19 mogu različito uticati na pacijente koji su podvrgnuti lečenju raka. Istraživači su otkrili da broj drugih zdravstvenih stanja nije uticao na rizik od smrti od COVID-a kod pacijenata sa rakom, za razliku od pacijenata bez raka. S druge strane, pacijenti koji su bili slabi su imali veću verovatnoću da će umreti od COVID-a ako su takođe bili na lečenju raka. Mere koje bolnice rutinski beleže da bi utvrdile koliko su bolesni pacijenti bile su slične između pacijenata sa rakom i pacijenata bez raka, ali uprkos tome, pacijenti sa rakom su i dalje imali veću verovatnoću da umru. Studija je takođe ispitala promene u bolničkom mortalitetu tokom prve dve godine pandemije COVID-19 u Velikoj Britaniji. Stopa smrtnosti pacijenata u bolnici je opala i kod pacijenata sa rakom i kod pacijenata bez raka tokom ovog perioda. Međutim, stopa pada nije bila konstantna, a situacija za pacijente sa rakom se sve polaganije popravljala. Studija je otkrila da je smrtnost uvek bila veća kod pacijenata sa rakom koji su bili na lečenju u poređenju sa pacijentima bez raka. Dok se broj smrtnih slučajeva smanjio kod pacijenata sa rakom tokom pandemije, oni nikada nisu dostigli nivoe koji su zabeleženi kod pacijenata bez raka. Pored toga, postojala su dva perioda kada se razlika u mortalitetu između pacijenata sa i bez raka povećavala pre nego što se smanjila. Profesor Karlo Palmieri sa Univerziteta u Liverpulu i Fondacije NHS Fondacije Centra za rak Klaterbridža rekao je: „Pacijenti sa rakom su u većem riziku od smrti od COVID-19 nego mnoge druge grupe pacijenata. Međutim, kako je ovaj rizik evoluirao tokom pandemije ostaje nejasno. Ova velika studija nam pomaže da bolje razumemo ove rizike i ilustruje da je potrebno više akcija—na primer kroz optimizaciju vakcinacije, pasivnu imunizaciju dugog dejstva i rani pristup terapiji. „Sada je takođe potreban dalji rad kako bi se razumele razlike koje se vide između pacijenata koji se leče od raka i pacijenata koji nisu oboleli od raka, i kako su starost, tip raka i lečenje mogli da utiču na smrtnost ili eskalaciju nege, kao i mogući uticaj vakcinacije i društveno-ekonomski faktori“. Profesor Lance Turtle sa Univerziteta u Liverpulu rekao je: „Ova studija naglašava činjenicu da, iako je COVID-19 postao mnogo manji rizik za većinu ljudi, postoje grupe koje su mnogo ranjivije na efekte COVID-19. Iako se situacija za ove grupe poboljšala, njihov rizik se verovatno nije spustio na ono što je bio pre pandemije. „Za pacijente i lekare koji razmišljaju o lečenju raka ili drugim tretmanima koji potiskuju imuni sistem, rizik od COVID-19 ostaje zabrinut.
