Nova kombinovana ćelijska terapija za transplantaciju bubrega može pomoći da se smanji reakcija specifične za donor na transplantirani organ bez potrebe za održavanjem trostruke imunosupresije. Očuvan je ukupni diverzitet repertoara receptora T-ćelija, koji je važan za imunološku odbranu. To pokazuje međunarodna studija koju vodi MedUni Vienna, a koja je nedavno objavljena u časopisu eBioMedicine.
Obično, pacijenti moraju da doživotno uzimaju imunosupresivne lekove za održavanje nakon transplantacije kako bi sprečili njihov imuni sistem da odbaci novi organ. Novi pristup koji je istraživao tim za proučavanje koristi kombinaciju ćelija koštane srži od donatora i posebnih imunih ćelija (Treg ćelije) od primaoca. Rezultati dolaze iz tekućeg kliničkog ispitivanja koje istražuje bezbednost i efikasnost kombinovane terapije.
Koristeći složenu tehniku (sekvenciranje visoke propusnosti), istraživači predvođeni Rajnerom Oberbauerom (Odsek za nefrologiju i dijalizu, Odsek za medicinu III) u saradnji sa Tomasom Vekerleom (Odsek za transplantaciju, Odeljenje opšte hirurgije) iz MedUni Beča, zajedno sa partneri iz Austrije, Nemačke i SAD, okarakterisali su promene u repertoarima TCR kod šest primalaca transplantiranih bubrega.
Pored donorskog organa, dobili su i koštanu srž od istog donora i infuziju poliklonalnih (sa velikim brojem različitih T ćelijskih receptora) autolognih Treg ćelija umesto uobičajene mijelosupresije (smanjenje funkcije koštane srži). TCR repertoar je ukupnost različitih T ćelijskih receptora (TCR) kod pojedinca. Ova raznolikost je ključna za sposobnost imunog sistema da prepozna i odgovori na širok spektar antigena.
Kod pacijenata sa transplantacijom, kombinovana ćelijska terapija je dovela do smanjenja T ćelija koje mogu reagovati protiv organa donora putem ciljanog uklanjanja (selektivno brisanje). „Sve u svemu, naši podaci pokazuju da kombinacija terapije Treg ćelijama sa kombinovanom transplantacijom bubrega i koštane srži selektivno smanjuje imuni odgovor na transplantirane bubrege kod ljudi“, objašnjavaju autori studije. Rezultati ove studije mogu pomoći da se ova terapijska metoda dalje primenjuje kao obećavajući pristup transplantaciji u daljim studijama.
