Transkateterska popravka mitralne valvule kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom sa mitralnom regurgitacijom može smanjiti dugoročnu stopu hospitalizacija za skoro 50 procenata, a smrt za skoro 30 procenata, u poređenju sa pacijentima sa srčanom insuficijencijom koji nisu podvrgnuti minimalno invazivnoj proceduri.
Ovo su revolucionarni nalazi iz nove studije koju je vodio istraživač sa Medicinskog fakulteta Icahn na planini Sinai. Ovo multicentrično ispitivanje je najveće ispitivanje za ispitivanje bezbednosti i efikasnosti transkateterske popravke mitralnog zaliska u populaciji srčane insuficijencije koristeći Abbottov sistem MitraClip. Pokazuje da ova opcija lečenja značajno poboljšava ishode za pacijente sa srčanom insuficijencijom koji ne reaguju na konvencionalne tretmane.
Petogodišnji rezultati studije „Procena kardiovaskularnih ishoda MitraClip perkutanog uređaja“, ili COAPT, objavljeni su u nedelju, 5. marta, na prezentaciji kliničkog ispitivanja u kasnoj fazi na naučnim sesijama Američkog koledža kardiologije zajedno sa Svetskim kongresom kardiologije. (ACC.23/VCC) u Nju Orleansu, a objavljeno u The Nev England Journal of Medicine.
„Lečenje teške sekundarne mitralne regurgitacije kod odgovarajućih pacijenata sa kardiomiopatijom je važno—naša studija pokazuje da se pet godina nakon MitraClip procedure pacijenti osećaju bolje, ređe su hospitalizovani i žive duže“, kaže glavni autor Greg V. Stoun, MD, direktor akademskih poslova za zdravstveni sistem Mount Sinai i profesor medicine (kardiologije) i nauke i politike o zdravlju stanovništva, na planini Ikan Mount Sinai. „Za lekare je ključno da prepoznaju mitralnu regurgitaciju kod pacijenata sa kardiomiopatijom, a zatim leče ovo sekundarno pitanje što je ranije moguće kako bi poboljšali ishode u ovoj grupi srčane insuficijencije.
Otprilike 30 procenata pacijenata sa kardiomiopatijom leve komore – najčešćim tipom srčane insuficijencije, u kojoj se glavna komora srca (leva komora) uvećava i ne može pravilno da ispumpava krv iz srca – razvija sekundarno srčano stanje koje se naziva teško regurgitacija mitralnog ventila. Sekundarna regurgitacija mitralne valvule nastaje kada se mitralni zalistak, koji kontroliše protok krvi iz leve pretkomora u levu komoru, izobliči iz uvećane leve komore tako da se njeni listići ne zatvaraju u potpunosti. Ovo uzrokuje curenje krvi unazad, povećava pritisak u srcu i dovodi pacijente u povećan rizik od hospitalizacije i smrti. Kod većine pacijenata, ovo stanje se može lečiti minimalno invazivnom procedurom koja se zove transkateterska popravka od ivice do ivice (TEER) u kojoj se listići mitralnog zaliska spajaju zajedno. Procedura se obično izvodi pomoću uređaja koji se zove MitraClip, proizvođača Abbott.
U studiji COAPT, istraživači su istraživali da li bi lečenje teške sekundarne regurgitacije mitralne valvule sa TEER-om, koja nema direktan uticaj na osnovni oslabljeni srčani mišić, poboljšalo ukupne ishode kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom izvan same medicinske terapije. Dvogodišnji rezultati, objavljeni 2018. godine, po prvi put su pokazali da je lečenje sekundarne regurgitacije mitralne valvule poboljšalo simptome pacijenata, smanjilo hospitalizaciju i dovelo ih do dužeg života. Njihovi najnoviji petogodišnji rezultati pokazuju dalje značajne nalaze.
Istraživači su analizirali 614 pacijenata upisanih između 27. decembra 2012. i 23. juna 2017. na 78 lokacija u Sjedinjenim Državama i Kanadi. Svi pacijenti su imali kardiomiopatiju i sekundarnu, tešku regurgitaciju mitralne valvule uprkos tretmanu optimalnom medicinskom terapijom za srčanu insuficijenciju. Polovina tih pacijenata je nastavila da uzima lekove za srčanu insuficijenciju, dok je druga polovina bila podvrgnuta popravci transkateterskog ventila sa MitraClip-om dok je nastavila da uzima lekove za srčanu insuficijenciju. Tokom pet godina nakon lečenja, godišnje stope hospitalizacija srčane insuficijencije bile su 33,1 odsto u grupi koja je primala MitraClip u poređenju sa 57,2 odsto kod pacijenata lečenih samo lekovima, što je smanjenje od 47 odsto. Smrtnost od srčane insuficijencije smanjena je za 29 procenata u grupi MitraClip u poređenju sa pacijentima koji su lečeni samo lekovima, a smrtnost od svih uzroka smanjena je za 28 procenata.
Iako su pacijenti u grupi MitraClip imali manje smrtnih slučajeva i hospitalizacija nakon uspešnog lečenja, na kraju pet godina, 73,6 odsto njih je umrlo ili je imalo jednu ili više hospitalizacija za srčanu insuficijenciju (u poređenju sa 91,5 odsto pacijenata u grupi koja je uzimala samo lekove) . Dr Stoun kaže da ovaj rezultat naglašava potrebu za naprednim terapijama za lečenje ovih visokorizičnih pacijenata.
„U roku od pet godina, pacijenti sa srčanom insuficijencijom lečeni MitraClip-om bili su u proseku živi i van bolnice 229 dana više – skoro 8 meseci – od pacijenata koji su lečeni samo lekovima. Stoga je tretman MitraClip-om pružio velike koristi za ove pacijente u smislu dugovečnosti i kvalitet života“, primetio je dr Stoun. „Međutim, TEER procedura ne leči osnovni oštećeni srčani mišić, a dugoročni opstanak ovih pacijenata je lošiji nego kod mnogih karcinoma. Nove medicinske terapije i dugotrajni tretmani za srčanu insuficijenciju zasnovani na uređajima koji mogu smanjiti pritisak i zapremina krvi u srcu ili preuzimanje njegove pumpne funkcije su od suštinskog značaja za dalje poboljšanje kvaliteta života i dugovečnosti ovih očajnih pacijenata.“
