Dosledno pridržavanje smernica za fizičku aktivnost tokom srednjeg doba povezano je sa boljim kvalitetom života kod žena, prema studiji objavljenoj 2. maja u časopisu PLOS Medicine sa otvorenim pristupom od strane Binh Nguiena sa Univerziteta u Sidneju, Australija, i kolegama.
Dokazi o povezanosti između fizičke aktivnosti i kvaliteta života povezanog sa zdravljem zasnivaju se prvenstveno na studijama poprečnog preseka i kratkoročnim randomizovanim kontrolisanim ispitivanjima. Nekoliko longitudinalnih studija je merilo fizičku aktivnost u više od jedne vremenske tačke i ispitivalo dugoročne uzročne efekte vežbanja.
U studiji, istraživači su koristili podatke prikupljene u trogodišnjim intervalima počevši od 1996. od 11.336 učesnika Australijske longitudinalne studije o zdravlju žena. Žene su rođene od 1946. do 1951. godine, što ih je na početku studije činilo od 47 do 52 godine. Učesnici su klasifikovani kao da ispunjavaju smjernice SZO za fizičku aktivnost – od 150 minuta aktivnosti sedmično – dosljedno tokom 15-godišnjeg perioda izloženosti, u početku nisu ispunjavali smjernice, ali su počeli da ih ispunjavaju u dobi od 55, 60 ili 65 godina, ili nikada nisu ispunili Smernice.
Kvalitet života vezan za zdravlje je procenjen korišćenjem kompozitnog rezultata fizičkog zdravlja (PCS) i kompozitnog rezultata mentalnog zdravlja (MCS) iz Kratke ankete o zdravlju 36, koja uključuje 36 pitanja o funkcionalnom zdravlju i blagostanju.
U proseku, ljudi koji su dosledno ispunjavali smernice za fizičku aktivnost i oni koji su prvi počeli da ispunjavaju smernice sa 55 godina imali su tri poena viši PCS (46,93 [95% CI 46,32 do 47,54] i 46,96 [95% CI 45,53 do 48,40], respektivno] ), u poređenju sa onima koji nisu ispunili smernice za fizičku aktivnost (43,90 [95% CI 42,79 do 45,01]).
Efekat fizičke aktivnosti na PSC bio je značajan čak i nakon kontrole socioekonomskih faktora i postojećih zdravstvenih dijagnoza. Međutim, nije bilo značajne povezanosti između fizičke aktivnosti i MCS.
„U kombinaciji sa postojećim dokazima, ova studija doprinosi rastućim dokazima o prednostima održavanja ili usvajanja aktivnog načina života u srednjim godinama“, kažu autori.
„Važna poruka javnog zdravlja je da bi aktivnost što je moguće više godina, čak i ako žene počnu da ispunjavaju smernice za fizičku aktivnost u svojim srednjim 50-im, mogla imati važne zdravstvene koristi u smislu fizičkog zdravlja, posebno u fizičkom funkcionisanju.
Autori dodaju: „Naša studija pokazuje da je važno da žene budu aktivne tokom srednjih godina kako bi stekle najviše koristi za fizičko zdravlje u kasnijem životu. U idealnom slučaju, žene bi trebalo da povećaju nivo svoje aktivnosti kako bi ispunile smernice do 55. godine.“
