Otprilike 13 miliona beba se godišnje rodi prerano, što je povezano sa povećanim rizikom od poremećaja pažnje, društvenih problema i lošijih akademskih rezultata. Ipak, nova studija predvođena istraživačima sa Medicinskog fakulteta Grossman Univerziteta u Njujorku (NIU) pruža dublji uvid u raznolikost neurokognitivnih ishoda kod prevremeno rođene dece.
Tradicionalni pristupi često grupišu svu nedonoščad u jednu grupu, ne uzimajući u obzir značajne varijacije u njihovom razvoju. Međutim, nova analiza, objavljena 13. avgusta u časopisu Dečji razvoj, identifikovala je tri različita neurokognitivna profila kod dece rođene pre vremena, što omogućava precizniji pristup u pružanju nege.
Istraživači su analizirali podatke o kognitivnim sposobnostima i ponašanju 1.891 deteta uzrasta od 9 do 11 godina, rođene pre vremena. Koristeći standardne testove koji mere pažnju, donošenje odluka, pamćenje, razumevanje čitanja i brzinu obrade, istraživači su otkrili sledeće profile:
- Profil 1 (19,7%): Deca u ovoj grupi postigla su iznadprosečne rezultate na testovima kognicije, čak i u poređenju sa decom koja su rođena u terminu.
- Profil 2 (41%): Ova grupa je postigla iznadprosečne rezultate na četiri testa, ali ispodprosečne rezultate na tri druga testa, uključujući prepoznavanje obrazaca i radnu memoriju.
- Profil 3 (39,3%): Deca u ovom profilu su imala ispodprosečne rezultate na svim testovima, sa izraženim kognitivnim deficitima koji su povezani sa poremećajem pažnje i lošijim ocenama u školi.
Rezultati studije naglašavaju složenost prevremenog porođaja i ukazuju na potrebu za individualizovanim pristupom u nezi nedonoščadi. Deca u profilu 1 postizala su u proseku 21% bolje rezultate na kognitivnim testovima od one u profilu 3, dok su u testovima ponašanja deca iz profila 1 imala značajno manji procenat ADHD-a u poređenju sa decom iz profila 3.
Pored toga, istraživanje je otkrilo da su nedonoščad crne rase imala skoro četiri puta veću verovatnoću da pripadaju profilu 3, što naglašava potrebu za društvenim i strukturalnim intervencijama kako bi sva deca dobila pravičnu negu.
Istraživački tim planira dalje studije kako bi identifikovao specifične faktore koji doprinose boljem ili lošijem ishodu kod prevremeno rođene dece, što bi moglo unaprediti prilagođene tretmane i terapije.
Zaključak:
Ova studija donosi važan uvid u neurokognitivne ishode kod prevremeno rođene dece i naglašava potrebu za individualizovanim pristupom u njihovoj nezi. Sa daljim istraživanjem, ovi nalazi bi mogli značajno unaprediti tretmane i podršku za ovu ranjivu populaciju.
