Gojaznost je faktor rizika za mrtvorođenje, a rizik se povećava kako trudnoća napreduje do termina, prema velikoj studiji objavljenoj u CMAJ.
Ukupan rizik od mrtvorođenosti u trudnoći je oko 0,4% u Kanadi. „Naši nalazi sugerišu da raniji datum porođaja može pomoći u smanjenju rizika od mrtvorođenosti kod trudnica sa gojaznošću“, kaže glavni autor dr Naila Ramji, specijalista za trudnoću sa visokim rizikom u Frederiktonu, Nju Brunsvik, i docent na Univerzitetu Dalhousie, sa koautorima u bolnici Otava i starijim autorom dr Laurom Gaudet, specijalistom za trudnoću sa visokim rizikom i vanrednim profesorom na Kvins univerzitetu.
Iako je veza između gojaznosti i mrtvorođenosti dobro poznata, bilo je malo istraživanja o povezanosti između gojaznosti i rizika od mrtvorođenosti prema gestacijskoj dobi ili o uticaju viših klasa gojaznosti.
Da bi popravili ovaj jaz, istraživači su analizirali podatke iz registra i mreže za bolje ishode o 681 178 jednoplodnih porođaja, od kojih je 1956 bilo mrtvorođenih, u Ontariju između 2012. i 2018. Nakon prilagođavanja za druge faktore rizika za mrtvorođenost poput dijabetesa i visokog krvnog pritiska, istraživači su otkrili da ljudi sa gojaznošću I klase (BMI 30–34,9 kg/m 2 ) imaju dvostruko veći rizik od mrtvorođenosti u 39 nedelja gestacije u poređenju sa onima sa normalnim BMI (18,5–24,9 kg/m 2 ).
Za one u klasi gojaznosti II i III (BMI 35–39,9 kg/m 2 i BMI 40 kg/m 2 i više, respektivno), rizik od mrtvorođenosti u 36. nedelji bio je 2 do 2,5 puta veći od ljudi sa normalnim BMI. Ovaj rizik se dalje povećavao sa gestacijskom dobom, sa više od četiri puta rizikom u 40. nedelji.
„Za druga medicinska stanja koja povećavaju rizik od mrtvorođenosti, postoje smernice koje preporučuju porođaj u 38 ili 39 nedelja. Zanimljivo je da su pragovi rizika za ta stanja niži od rizika koje smo otkrili povezani sa gojaznošću. Brinemo se da će implicitne predrasude prema ljudima gojaznost može dovesti do toga da medicinska zajednica manje ozbiljno shvati rizike sa kojima se suočavaju“, kaže dr Ramji.
Autori su takođe pogledali da li su se mrtvorođeni pojavili pre ili tokom porođaja i otkrili veći rizik od mrtvorođenih pre porođaja kod osoba sa gojaznošću I i II klase.
Nadaju se da će ovi nalazi poboljšati brigu o ovoj rizičnoj populaciji.
„Trudnice sa gojaznošću, posebno one sa dodatnim faktorima rizika, mogu imati koristi od blagovremenog upućivanja i većeg nadzora bliže terminu, a prisustvo dodatnih faktora rizika može garantovati raniji porođaj“, kaže dr Ramji.
U povezanom uvodniku, urednica CMAJ-a dr Naomi Kejhil poziva da zdravstveni radnici zauzmu nijansiran pristup u prenatalnom savetovanju pacijenata sa gojaznošću.
„Fokusiranje na težinu tokom komunikacije o riziku može pojačati pristrasnost težine, stigmu težine i diskriminaciju trudnica“, piše dr Kejhil, registrovani dijetetičar.
„Negativni stavovi, uverenja, pretpostavke i presude koje preovlađuju u društvu, kao i štetni društveni stereotipi koji se drže o ljudima koji žive sa gojaznošću, povezani su sa negativnim posledicama fizičkog i mentalnog zdravlja. Ona završava rekavši da trudnice koje žive sa gojaznošću „… treba da dobiju prenatalnu negu sa poštovanjem, bez stigme, koja realizuje ciljeve i zdravstvenih radnika i pacijenata da obezbede pozitivne ishode za majku i fetus“.
