Za pacijente sa ranim stadijumom raka dojke, postoji 7% do 11% šanse za recidiv u roku od pet godina nakon primanja početnog lečenja, a ova stopa može biti veća za pacijente sa naprednijim stadijumom raka. Dok hemoterapija ima za cilj da eliminiše sve ćelije raka, neke od njih mogu izbeći lečenje i preživeti, što dovodi do ponovnog pojave raka.
U studiji koja je trajala više od deset godina, asistent profesor Leong Sai Mun iz NUS Centra za istraživanje raka (N2CR) i Odeljenja za patologiju na Iong Loo Lin School of Medicine, Nacionalnog univerziteta u Singapuru (NUS Medicine) i njegovo istraživanje Tim je pokušao da otkrije razloge zašto neki tumori raka dojke preživljavaju hemoterapiju.
Ispitujući uzorke tumora i krvi od 63 pacijenta sa rakom dojke u različitim stadijumima, kao i laboratorijski uzgojenih ćelija raka dojke i laboratorijskih modela, tim je otkrio da ćelije raka sa visokom ekspresijom određenog molekula – poznata nekodirajuća RNK kao miR-125b—sarađuju sa okolnim ćelijama raka kako bi se omogućilo potonjim da rastu i da se odupru hemoterapiji.
Suprotno široko rasprostranjenom verovanju da ćelije raka služe samo sebi i vođene sopstvenim preživljavanjem, ova revolucionarna studija potvrđuje da pokazuju altruističko ponašanje kako bi pomogli drugim ćelijama raka da napreduju žrtvujući sopstvene sposobnosti da se umnože. Ovo otkriće otkriva da bi narušavanje takve saradnje moglo biti ključno za razvoj efikasnijih tretmana za rak dojke.
Docent Leong je rekao: „Naše istraživanje je identifikovalo ova kooperativna ponašanja između ćelija karcinoma, na koje lečenje mora biti usmereno posebno, da bi bile efikasnije uništene. Na primer, metode lečenja moraju da sadrže mehanizme koji sprečavaju okolne ćelije raka da reaguju i imaju koristi od „samopožrtvovanih“ ćelija“.
Objavljen u Molecular Cancer, istraživački rad opisuje složeni proces signalizacije unutar ovih altruističkih ćelija koji rezultira opštom otpornošću tumora na lečenje.
Preko signalnog puta poznatog kao NF-κB, altruističke ćelije raka koje pokazuju visoku ekspresiju miR-125b podležu smanjenoj proliferaciji. Paradoksalno, ovaj isti proces signalizacije podstiče ove altruističke ćelije raka da oslobađaju supstancu – proteine poznate kao IGFBP2 i CCL28 – što podstiče veću toleranciju na hemoterapiju u celom tumoru raka.
„Uklanjanje ovih altruističkih ćelija raka može biti potencijalna strategija lečenja. Međutim, možda ćemo morati da razmotrimo postojanost ovih ćelija. Otkrili smo da uprkos samopožrtvovanju, altruističke ćelije raka mogu da se regenerišu iz nealtruističkih i ostanu unutar populacija tumora na niskoj, ali doslednoj učestalosti“, dodao je dr Muhamed Sufjan Bin Masroni, prvi autor studije i naučni saradnik sa Odeljenja za patologiju na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu.
Istraživački tim je uključio i saradnike sa drugih odeljenja medicine NUS; Prirodno-matematički fakultet NUS-a; Nacionalna univerzitetska bolnica (NUH); Naniang Technological Universiti, Singapur (NTU); Singapurski institut za kliničke nauke (SICS) i Institut za molekularnu i ćelijsku biologiju (IMCB) pri Agenciji za nauku, tehnologiju i istraživanje (A*STAR); MiRKSES; CellSievo; Raffles Hospital; Tucker Medical; i Državni univerzitet Pensilvanije, Sjedinjene Države.
Vanredni profesor Mikael Hartman, šef i viši konsultant, Odeljenje za opštu hirurgiju (hirurgija dojke), Odeljenje za hirurgiju, NUH, i koautor studije, rekao je: „Ova istraživačka studija pruža važan uvid u složenu biologiju raka dojke, nudeći obećavajući put za bolje razumevanje njegovih aspekata ponašanja, prognoze i potencijalnih ciljeva lečenja.“
Kroz studiju, tim je pokazao složene interakcije između ćelija raka, koje liče na društvene veze uočene kod mikroorganizama i životinja, kao što su pčele i mravi. Tim je takođe pokazao da se određeni putevi raka, koji su trenutno prepoznati kao zasebni mehanizmi koji potiskuju ili rastu tumore, mogu odvijati kao istovremeni događaji unutar altruističkih ćelija raka, regulišući delikatnu ravnotežu kooperativnog društvenog ponašanja unutar tumora.
Osim lečenja raka, osnovni mehanizam takvog altruističkog ponašanja ima šire implikacije za razumevanje interakcije između društvenih organizama u drugim bolestima, kao što su one koje pokreću bakterije ili virusi.
