Svi smo osetili rad takozvane „osovine mozga-creva“, kako na naša creva utiče, na primer, stres. Ali ipak, istraživači ne znaju mnogo o odnosu između našeg creva i našeg mozga.
Istraživanja su dugo identifikovala genetske korelacije između pacijenata koji pate od sindroma iritabilnog creva (IBS) i psihijatrijskih poremećaja, kao što je bipolarni poremećaj.
Koristeći nove statističke metode, razvijene u NORMENT Centru, postdoktor Markos Tesfaje sa Univerziteta u Bergenu i Univerziteta u Oslu i njegove kolege koji rade pod vođstvom profesora Olea Andreasena, otkrili su hiljade zajedničkih genetskih varijanti između različitih psihijatrijskih pacijenata i IBS-a pacijenata.
Ovo baca novo svetlo na osu mozak-creva i predstavlja novi korak ka pronalaženju efikasnog lečenja za IBS.
IBS je gastrointestinalna bolest koja pogađa oko 10 procenata populacije širom sveta. Simptomi se kreću od bolova u stomaku, zatvora i dijareje, a bolest često uzrokuje loš kvalitet života.
„Takođe se smatra psihosomatskim, jer lekari ne nalaze dokaze o patologiji nakon pregleda creva“, objašnjava Tesfaje.
Koristeći podatke od preko 50 000 pacijenata sa IBS-om i stotine hiljada kontrola, kao i nove statističke metode, istraživači su uspeli da identifikuju 116 novih genomskih lokusa rizika za IBS.
Genomski lokusi su specifične lokacije unutar DNK sekvence koje često čine grupu varijanti.
Pored toga, identifikovali su 70 jedinstvenih lokusa koji su zajednički između IBS-a i različitih psihijatrijskih poremećaja: sedam sa generalizovanim anksioznim poremećajem, 35 sa velikom depresijom, 27 sa bipolarnom bolešću i 15 sa šizofrenijom.
Zanimljivo je da su otkrili da su mnogi od lokusa povezanih sa IBS-om takođe uključeni u regulisanje nervnog sistema.
„Ovo proširuje naše razumevanje genetike IBS-a i gde leži IBS u odnosu na gastroenterološke i psihijatrijske bolesti“, kaže Tesfaje.
On se nada da njihovi nalazi mogu pokrenuti eksperimentalno istraživanje, što bi zauzvrat moglo omogućiti razvoj tretmana za IBS.
Da li i kako problemi sa crevima mogu izazvati razvoj psihijatrijskih bolesti, to je van okvira ovog članka.
„Neki istraživači su izvestili da zapaljenje u crevima može dovesti do narušavanja crevne barijere i curenja bakterijskih produkata u cirkulaciju, što zauzvrat može smanjiti propustljivost krvno-moždane barijere i samim tim može uticati na mozak“, ističe Tesfaje. van, i dodaje da to može postati tema za buduće studije.
Rad je objavljen u časopisu Genome Medicine.
