Očeva upotreba metformina u monoterapiji nije povezana sa povećanim rizikom od velikih kongenitalnih malformacija (MCM), prema studiji objavljenoj na internetu 18. juna u časopisu Annals of Internal Medicine.
Ran S. Rotem, Sc.D., sa Harvarda T.H. Chan School of Public Health u Bostonu, zajedno sa svojim timom, ispitao je povezanost između upotrebe metformina kod oca tokom spermatogeneze i pojave MCM-a kod novorođenčadi kako bi procenili potencijalni međugeneracijski efekat ovog leka u reprezentativnoj nacionalnoj kohortnoj studiji. Studija je obuhvatila podatke za 383.851 živorođenih beba rođenih u periodu od 1999. do 2020. godine.
Rezultati istraživanja pokazali su da je prevalenca kardiometaboličkog morbiditeta bila znatno veća među očevima koji su koristili metformin tokom spermatogeneze i njihovim supružnicima u poređenju sa onima koji nisu bili izloženi ovom leku. Grubi odnos šanse za paternalnu izloženost metforminu u svim formulacijama i MCM iznosio je 1,28 (95% intervala poverenja, 1,01 do 1,64), ali nakon prilagođavanja, ovaj odnos je bio 1,00 (95% intervala poverenja, 0,76 do 1,31). Prilagođeni odnos šanse je bio 0,86 (95% intervala poverenja, 0,60 do 1,23) za metformin u monoterapiji i 1,36 (95% intervala poverenja, 1,00 do 1,85) za metformin u politerapiji.
„Buduća istraživanja bi trebalo da ispitaju međugeneracijske efekte kardiometaboličkog morbiditeta kod očeva i srodnih tretmana lekovima, uz poseban fokus na politerapije, s ciljem da se razdvoje potencijalni efekti povezani sa lekovima od efekata koje izaziva osnovna klinička indikacija“, zaključuju autori studije.
