Istraživači kompanije Rutgers Health i drugi medicinski naučnici uključeni u veliku međunarodnu studiju identifikovali su nove znake odbacivanja transplantacije bubrega koji bi mogli dovesti do preciznije dijagnoze i lečenja za primaoce transplantacije.
Istraživanje, objavljeno u The New England Journal of Medicine, ispitalo je više od 16.000 biopsija za transplantaciju bubrega i otkrilo da određeni rezultati za koje se ranije smatralo da su od sumnjivog značaja zapravo ukazuju na povećan rizik od neuspeha transplantacije.
„Ova studija otkriva da zapaljenje čak i u manjim krvnim sudovima oko bubrega predviđa probleme u budućnosti“, rekao je Vikas Dharnidharka, predsednik pedijatrije na Medicinskoj školi Rutgers Robert Vood Johnson i jedan od autora studije.
Transplantacija obično omogućava pacijentima da bubrezi ne rade duže i bolje od dijalize, ali mnoge transplantacije ne uspevaju jer tela pacijenata odbacuju novi organ i usmeravaju svoj imuni sistem protiv njega.
Lekari smanjuju rizik od odbacivanja tako što pacijentima sa transplantacijom daju lekove koji potiskuju njihov imuni sistem. Oni prilagođavaju nivoe lekova koristeći testove krvi i biopsije za praćenje transplantiranih bubrega.
Lečenje nakon transplantacije je delikatan balans između zaštite presađenog organa od napada imunog sistema i zaštite pacijenta od zaraznih bolesti koje napadaju previše potisnut imuni sistem.
„Ako pokušate da lečite odbacivanje jačim lekovima za supresiju imuniteta, rizikujete da dođe do infekcija opasnih po život“, rekao je Dharnidharka. „Dakle, to nije trivijalna odluka koju donosimo jer postoji rizik.“
Studija je ispitivala biopsije bubrega obavljene između 2004. i 2023. u više od 30 centara za transplantaciju u Evropi i Severnoj Americi. Istraživači su koristili najnovije kriterijume iz Banfove klasifikacije, međunarodnog standarda za dijagnostikovanje odbacivanja transplantata, da bi kategorizovali rezultate biopsije.
Ključni fokus je bio na mikrovaskularnoj inflamaciji – oštećenju malih krvnih sudova u transplantiranom bubregu. Ažuriranje Banfove klasifikacije iz 2022. godine dodalo je dve nove kategorije koje se odnose na ovu vrstu upale.
Prvi, nazvan „mikrovaskularna inflamacija/povreda, DSA-negativna, C4d-negativna,“ ili MVI, opisuje upalu bez drugih tipičnih znakova odbacivanja posredovanog antitelom. Drugo, „verovatno odbacivanje posredovano antitelom“, ukazuje na blažu upalu uz prisustvo nekog antitela.
Studija je postavila pitanje da li ove nove kategorije pružaju korisne informacije o mogućim ishodima za pacijente sa transplantacijom. Odgovor je bio odlučno „da“.
Istraživači su pronašli 503 od 16.293 biopsije u kategoriji MVI i 285 u kategoriji verovatnog odbacivanja posredovanog antitelom. Prethodni kriterijumi klasifikacije bi ih označili kao neodbacivanje, ali najnovija studija povezala je takve rezultate sa povećanim rizikom od odbijanja.
Pacijenti sa MVI su imali više nego dvostruko veći rizik od petogodišnjeg neuspeha grafta nego pacijenti bez znakova odbacivanja. Pacijenti sa odbacivanjem posredovanim antitelima imali su skoro tri puta veću verovatnoću da će doživeti neuspeh transplantata nego pacijenti bez znakova odbacivanja.
Studija je takođe otkrila da pacijenti sa ovim novokategorisanim tipovima upale imaju veći rizik od razvoja težeg odbacivanja ili hroničnog oštećenja bubrega tokom vremena.
Takvi rezultati snažno potvrđuju dijagnostičku korisnost nove klasifikacije i utiru put za buduća ispitivanja koja poboljšavaju negu pacijenata koji u njih padaju.
„Ovi podaci ukazuju na to da bismo pacijente koji spadaju u ove kategorije trebalo drugačije tretirati“, rekao je Dharnidharka, koji je i glavni lekar Bristol-Miers Skuibb dečije bolnice u Univerzitetskoj bolnici Robert Vud Džonson. „Koji je pravi tretman? Koliko je pravi tretman? Trebalo bi da radimo testove koji upoređuju različite strategije.“
Klinička ispitivanja koja upoređuju različite pristupe lečenju ovih tipova upale će verovatno početi sa odraslim pacijentima pre nego što se prošire na pedijatrijske primaoce transplantata, rekao je Dharnidharka, specijalizovan za pedijatrijske slučajeve. Otkazivanje bubrega je mnogo češće kod odraslih nego kod dece, tako da je lakše angažovati veliki broj odraslih pacijenata za velike istraživačke projekte.
Gledajući unapred, implikacije nalaza studije mogu se proširiti izvan transplantacije bubrega do onih srca, pluća i drugih organa, gde se mogu pojaviti slične vrste zapaljenja. Oko 25.000 Amerikanaca svake godine dobije transplantaciju bubrega, dok još 20.000 prima transplantaciju drugih organa.
