Veliki međunarodni tim istraživača sa različitim iskustvom razvio je kaiš koji se može nositi na zglobu ili gležnju kako bi se izmerile promene u hemijskom sastavu znoja u kratkom vremenskom periodu. Njihov rad je objavljen u časopisu Science Translational Medicine.
Prethodno istraživanje je pokazalo da tokom napora mišići počinju da proizvode hemikaliju zvanu laktat – kako se vežba nastavlja, proizvodi se više ove hemikalije. Prethodno istraživanje je takođe pokazalo da se merenje nivoa laktata može koristiti za praćenje fizičke izdržljivosti, jer što je osoba u formi, to je duže potrebno da se nivoi laktata povećaju.
Profesionalni sportisti ili oni koji treniraju za događaje kao što su Olimpijske igre testiraju svoje nivoe kroz uzorke krvi iz uboda prstiju kako bi se utvrdila njihova izdržljivost. Ali to testiranje nije samo bolno, primećuju istraživači sa ovim novim naporom, već može dovesti i do infekcija. Stoga su smislili drugačiji način testiranja nivoa laktata tokom vežbanja koji ne uključuje testiranje krvi, već testiranje znoja.
Istraživački tim je otkrio da tokom vremena, kako se napor nastavlja, pH nivo znoja opada i pojavljuje se određena količina laktata. Sumnjajući da bi mogli da koriste znoj za merenje nivoa laktata tokom vežbanja, razvili su način da ga testiraju.
Rezultat je bio kaiš koji liči na ručni sat. Traka ima nekoliko sićušnih rezervoara koji sakupljaju znoj u propisanim vremenskim intervalima tokom vežbanja. Hemikalije unutar rezervoara reaguju sa znojem, stvarajući boju koja se odnosi na pH i nivoe laktata. Rezultati reakcija se mogu obraditi pomoću monitora na narukvici ili putem aplikacije za pametne telefone.
Tokom testiranja sa grupom dobrovoljaca, istraživački tim je otkrio da količina laktata u znoju nije povezana sa nivoima u krvi; dakle, nije bilo od koristi. Ali takođe su otkrili da promene nivoa pH odgovaraju stepenu promene nivoa laktata u uzorcima krvi, nudeći alternativni način za njihovo merenje tokom vremena.
