Ljudi koji počnu da uzimaju lekove ubrzo nakon prvih znakova multiple skleroze (MS) mogu kasnije imati manji rizik od invaliditeta, prema studiji objavljenoj u časopisu Neurologija.
MS je bolest u kojoj imuni sistem tela napada mijelin, masnu belu supstancu koja izoluje i štiti nerve. Simptomi MS mogu uključivati umor, utrnulost, peckanje ili otežano hodanje.
„Kada je u pitanju lečenje MS, što ranije, to bolje“, rekao je autor studije Alvaro Kobo-Kalvo, doktor medicine, iz Centra za multiplu sklerozu Katalonije i Autonomnog univerziteta u Barseloni u Španiji. „Naša studija je otkrila da je početak lečenja u roku od šest meseci nakon prvih simptoma povezan sa manjim rizikom od invaliditeta tokom vremena.“
Za studiju, istraživači su posmatrali 580 ljudi sa prvom epizodom simptoma, kao što su peckanje, utrnulost, slabost mišića ili problemi sa ravnotežom, koji su primili najmanje jedan lek koji modifikuje bolest.
Istraživači su podelili učesnike u tri grupe: 194 osobe koje su imale prvi tretman sa MS lekom u roku od šest meseci nakon prve epizode simptoma, 192 osobe koje su imale prvi tretman između šest meseci i 16 meseci i 194 osobe koje su imale prvi tretman nakon više od 16 meseci.
Istraživači su pratili nivo invaliditeta ljudi i skenirali mozak za oštećenje mozga i kičmene moždine od ove bolesti u proseku 11 godina. Rezultati invaliditeta su se kretali od nula do 10, pri čemu su viši rezultati ukazivali na više invaliditeta.
Grupa sa najranijim tretmanom imala je 45% manji rizik od postizanja trostrukog skora invaliditeta do kraja studije od onih u najnovijoj grupi lečenja. Ocena od tri ukazuje da ljudi i dalje mogu da hodaju bez pomoći, ali imaju umereni invaliditet u jednoj od osam oblasti, kao što su motoričke funkcije, veštine vida ili razmišljanja, ili blagi invaliditet u tri ili četiri oblasti. Ukupno 42 osobe u najranijoj grupi lečenja, ili 23%, dostigle su skor od tri, u poređenju sa 75 osoba, ili 43%, u grupi poslednjeg lečenja.
Grupa sa najranijim tretmanom takođe je imala 60% manji rizik od prelaska u sledeću fazu bolesti, koja se naziva sekundarno progresivna MS, nego ljudi u najnovijoj grupi lečenja. U ovoj fazi invalidnost se stalno pogoršava. Ukupno 14 osoba u grupi najranijeg lečenja, ili 7%, je dijagnostikovano sa sekundarnom progresivnom MS u poređenju sa 43 osobe u grupi poslednjeg lečenja, ili 23%.
Takođe su otkrili da je 50% veća verovatnoća da će ljudi sa najranijim tretmanom ostati stabilni na nivou bolesti godinu dana nakon početnog lečenja od onih u najnovijoj grupi lečenja.
„Sve u svemu, naši rezultati podržavaju robusnost i efikasnost veoma ranog lečenja kako bi se zaustavila dugotrajna progresija invaliditeta i naglašavaju da se podstiče ranije otkrivanje i lečenje“, rekao je Cobo-Calvo.
Istraživači su takođe otkrili da su ljudi iz grupe najranijeg lečenja imali nižu stopu progresije invaliditeta i nižu tešku invalidnost u testu koji su sami prijavili u poređenju sa onima u najnovijoj grupi lečenja.
Ograničenje studije je bilo to što je uključivala samo pacijente između 16 i 50 godina u vreme prvih simptoma, tako da se rezultati ne mogu primeniti na pacijente starije od 50 godina ili na multiplu sklerozu sa kasnim početkom.
