Primaoci transplantacije srca koji primaju organe od aktivnih donatora pozitivnih na COVID-19 mogu imati povećan rizik od smrti nakon šest meseci i godinu dana u poređenju sa onima koji primaju organe od nedavno oporavljenih pacijenata sa COVID-19 i pacijenata negativnih na COVID-19, prema objavljenoj studiji. danas u časopisu Američkog koledža za kardiologiju.
„Ovi rani trendovi bi trebalo da budu dovoljno zabrinjavajući da centri za transplantaciju srca moraju temeljno da procene i nastave da vagaju rizike/koristi korišćenja srca od aktivnih donatora COVID-19“, rekao je Shivank Madan, MD, MHA, vodeći autor studije i kardiolog u Centru za naprednu srčanu terapiju u Montefiore Medical Center/Albert Einstein College of Medicine u Njujorku.
Pandemija COVID-19 predstavljala je izazove za transplantaciju srca, jer su centri za transplantaciju morali stalno da modifikuju svoje protokole upravljanja primaocima i donatorima kako su se pandemija i razumevanje virusa razvijali. I dalje postoji nedostatak podataka o dugoročnim ishodima transplantacija od donatora zaraženih COVID-19, posebno kako se pojavljuju nove varijante virusa.
Istraživači u ovoj studiji pokušali su da utvrde trendove korišćenja i ishode transplantacije srca koristeći donatore COVID-19. Prema istraživačima, ovi podaci su posebno važni jer virus COVID-19 može izazvati endotelnu disfunkciju i povredu miokarda kod potencijalnih davalaca koji se mogu manifestovati samo subklinički pre transplantacije; trenutno ne postoji jasan konsenzus u vezi sa evaluacijom i upotrebom donatora COVID-19 za transplantaciju srca.
Studija je obuhvatila više od 27.000 donatora u Ujedinjenoj mreži za deljenje organa (UNOS) između maja 2020. i juna 2022. godine; ukupno, donatorima je dato više od 60.000 testova na COVID-19 pre nabavke organa. Donori su smatrani donatorima COVID-19 ako su bili pozitivni u bilo kom trenutku tokom terminalne hospitalizacije. Aktivni status COVID-19 dat je onima koji su bili pozitivni u roku od dva dana od nabavke organa, a nedavno rešen status COVID-19 dat je onima koji su na početku bili pozitivni, ali su postali negativni pre nabavke.
Od donatora u UNOS-u, 1.445 je identifikovano kao donatori COVID-19, od kojih je 1.017 klasifikovano kao aktivni donatori COVID-19, a 428 su nedavno rešeni donatori COVID-19. Sve u svemu, 309 transplantacija srca koristili su donatore COVID-19, a 239 od njih je ispunilo kriterijume studije.
Oni koji su primili transplantaciju srca od aktivnih donatora COVID-19 imali su povećan rizik od smrtnosti za šest meseci i godinu dana (7% prema 13,8% za šest meseci i 9,2% prema 23,2% u jednoj godini za ne-COVID-19 u odnosu na aktivni COVID, respektivno). Oni koji su primili transplantaciju od nedavno rešenih donatora COVID-19 imali su sličnu šestomesečnu i jednogodišnju stopu smrtnosti kao oni koji su primali transplantaciju od ne-COVID donora (7% prema 8,5% za šest meseci i 9,2% prema 13,6% za godinu dana za ne-COVID u odnosu na nedavno rešen COVID, respektivno).
Istraživači su takođe otkrili da je tokom perioda istraživanja došlo do sve veće upotrebe donatora COVID-19, ali da su centri za transplantaciju bili selektivni i da su uglavnom koristili donore koji su bili mlađi, a oko 80% su bili muškarci. Takođe, potencijalni davaoci su testirani na COVID-19 više puta pre nabavke organa, pri čemu su oni koji su imali barem jedan pozitivan test češće dobijali sledeće testove od onih koji su prvi put bili negativni.
Ograničenja studije uključuju varijacije u vremenu i učestalosti testiranja na COVID-19 tokom terminalne hospitalizacije i nedostatak informacija o aktivnosti bolesti COVID-19, uključujući Ct vrednosti za ukazivanje na virusno opterećenje, datum početka bolesti i opterećenje simptoma, ili status vakcinacije donator ili primalac. Autori su takođe naglasili da su ovo još uvek rani podaci i da je potrebna nastavak evaluacije donatora COVID-19 sa većom veličinom uzorka, dužim praćenjem i novijim varijantama COVID-19.
