Istraživači sa UC San Francisco sve su bliže mogućnostima predviđanja sindroma iznenadne smrti novorođenčadi, ili SIDS.
U studiji koja se pojavila u JAMA Pediatrics, oni su identifikovali signale u metaboličkom sistemu novorođenčadi koja su umrla od SIDS-a.
Potrebno je više istraživanja, ali ovo bi jednog dana moglo pomoći u prevenciji SIDS-a.
„Ova studija sugeriše da metabolički faktori mogu igrati ključnu ulogu u SIDS-u“, rekao je Scott Oltman, MS, epidemiolog u UCSF i prvi autor studije. „Ovi obrasci mogu pomoći u identifikaciji dece sa većim rizikom, potencijalno spasavajući živote u budućnosti.“
Svake godine oko 1.300 beba mlađih od 1 godine umre od SIDS-a, a istraživači još uvek nisu sigurni šta uzrokuje ove neočekivane smrti. Ono što oni znaju je da verovatno postoji više faktora koji igraju ulogu, uključujući neadekvatnu prenatalnu negu, pušenje i upotrebu alkohola tokom trudnoće, strukturalni rasizam i zagađenje vazduha. Muške bebe imaju veću stopu SIDS-a nego devojčice.
Istraživači se okreću biologiji da bi potražili uzrok SIDS-a koji se može testirati na rođenju ili ciljati lekovima.
Istraživači u ovoj studiji znali su iz prethodnih istraživanja da bi metabolički sistem – kako tela obrađuju i skladište energiju – mogao igrati ulogu u SIDS-u. Odlučili su da pažljivije ispitaju ulogu metaboličkog sistema i uporede metaboličke podatke uzete od novorođenčadi kao deo rutinskog skrininga novorođenčadi u Kaliforniji. Uporedili su podatke o novorođenčadi koja su na kraju umrla od SIDS-a sa sličnim bebama koje su živele.
Kod 354 novorođenčadi koja su umrla od SIDS-a, otkrili su da postoje neki metabolički biomarkeri koji mogu biti povezani sa povećanim rizikom. Na primer, čini se da bebe sa nižim nivoima C-3 i povišenim nivoima C-14OH imaju veći rizik od umiranja od SIDS-a. Ovi nalazi su u skladu sa prethodnim istraživanjima koja su otkrila vezu između enzima oksidacije masnih kiselina, poput ovih, i SIDS-a.
Naučnici su takođe otkrili nekoliko drugih biomarkera za koje se činilo da – kada su povišeni – dovode do smanjenog rizika od SIDS-a.
Istraživanje je još preliminarno, a naučnici su rekli da mora biti potvrđeno u dodatnim postavkama. Dok je ova studija sprovedena koristeći evidenciju novorođenčadi koja su već umrla, autori studije su napomenuli da bi bilo idealno proučavati novorođenčad koja su trenutno živa i pratiti ih kako stare.
Iako je krajnji cilj stvaranja skrining testa za SIDS još uvek dalek, razvoj signalizira obećanje budućih otkrića u prevenciji ovog razornog sindroma.
„Ova studija je kritičan korak ka integraciji metaboličkih markera sa potencijalnim genetskim markerima i drugim faktorima rizika kako bi se bolje procenio rizik od SIDS-a kod novorođenčadi“, rekao je Oltman.
Zatim, on i njegov tim planiraju da pogledaju druge metaboličke markere i njihove genetske kolege da vide da li mogu da identifikuju još više faktora koji doprinose SIDS-u.
