Dok su imunoterapijski lekovi sa inhibitorom imunološke kontrolne tačke (ICI) transformisali lečenje mnogih karcinoma, neki pacijenti sa karcinomom pluća doživljavaju hiperprogresiju — paradoksalno brzo ubrzanje rasta tumora — nakon početka lečenja.
Novo istraživanje grupe za preciznu medicinu Univerziteta Flinders otkrilo je da se svi pacijenti sa rakom pluća ne-malih ćelija (NSCLC) ne suočavaju sa rizikom od hiperprogresije, što je povezano sa lošim preživljavanjem.
Istraživači su ispitali sedam globalnih kliničkih ispitivanja uznapredovalih slučajeva NSCLC i otkrili da je rizik od hiperprogresije sa ICI tretmanom, posebno hemoimunoterapijom, značajno niži kod pacijenata koji nisu bili lečeni (manje od 1%) u poređenju sa prethodno lečenim pacijentima (više od 8%).
Rak pluća je vodeći uzrok smrti od raka i peti najčešći rak dijagnostikovan u Australiji, isključujući rak bez melanoma. On je odgovoran za skoro jednu od pet smrtnih slučajeva od raka u Australiji. NSCLC je najčešći tip raka pluća, koji čini oko 85% slučajeva.
Najnovija otkrića nude vredne uvide za medicinske stručnjake koji donose ključne odluke o lečenju, kaže istraživač raka Flindersa, gospođa Li Li, prvi autor novog članka u The Oncologist.
„Dok je brz rast tumora nakon početka ICI tretmana povezan sa lošijim ishodima preživljavanja, to jasno pokazuje da je pojava hiperprogresije veoma niska u okruženju prve linije“, kaže ona.
Viši autor dr Ešli Hopkins kaže da studija otkriva da uznapredovali pacijenti sa karcinomom pluća koji primaju imunoterapiju ICI kao početni tretman, posebno kada se kombinuju sa hemoterapijom, imaju mnogo manji rizik od hiperprogresije u poređenju sa pacijentima koji primaju ICI kao monoterapiju kasnije u toku bolesti.
„Ovo je veliki napredak u razumevanju efekata ICI, koji su za mnoge pacijente povezani sa značajnom koristi od lečenja“, kaže dr Hopkins.
„Pored toga, identifikovali smo povišeni odnos neutrofila i limfocita kao najjači faktor rizika za hiperprogresiju, što pruža kliničarima dalji kontekst za identifikaciju pacijenata sa rizikom od fenomena hiperprogresije.“
