Istraživači sa Univerziteta u Istočnoj Angliji razvili su novi način identifikacije pacijenata sa rizikom od nepravilnog otkucaja srca, poznatog kao atrijalna fibrilacija.
Iako nije opasno po život, stanje povećava rizik od prolaznog ishemijskog napada (TIA) ili moždanog udara do pet puta.
Nova studija, objavljena 27. avgusta u Evropskom časopisu za preventivnu kardiologiju, otkriva četiri specifična faktora koji mogu predvideti koji će pacijenti imati atrijalnu fibrilaciju. To uključuje stariju životnu dob, viši dijastolni krvni pritisak i probleme sa koordinacijom i funkcijom gornje leve komore srca.
Tim je nastavio sa kreiranjem lakog alata za lekare koji će koristiti u praksi da identifikuju one sa visokim rizikom. I nadaju se da će ovo pomoći u dijagnosticiranju i lečenju više pacijenata, smanjujući njihov rizik od budućih moždanih udara.
Vodeći istraživač, prof. Vasilios Vasiliou, sa Medicinske škole UEA u Noriču i počasni konsultant kardiolog u Univerzitetskoj bolnici u Norfolku i Noriču, rekao je: „Identifikovanje ko je pod visokim rizikom i veća je verovatnoća da će razviti atrijalnu fibrilaciju je veoma važno.“
„To je zato što zahteva specifičan tretman antikoagulansima, poznatim kao razređivači krvi, kako bi se smanjio rizik od budućih moždanih udara.“
„Pacijenti koji su imali moždani udar obično se podvrgavaju višestrukim istragama kako bi se utvrdio uzrok moždanog udara, jer to može uticati na dugoročno lečenje.“
„Ova istraživanja uključuju produženo praćenje srčanog ritma pomoću malog implantabilnog uređaja koji se zove loop rekorder i ultrazvuk srca, koji se zove ehokardiogram.“
Istraživački tim je prikupio podatke od 323 pacijenta širom istočne Engleske, lečenih u Univerzitetskoj bolnici Kembridž, koji su imali moždani udar bez identifikovanog uzroka – poznat kao embolički moždani udar neodređenog izvora. Analizirali su medicinsku dokumentaciju, kao i podatke o produženom praćenju srčanog ritma. Takođe su proučavali svoje ehokardiograme.
Prof. Vasiliou je rekao: „Utvrdili smo koliko od ovih pacijenata ima atrijalnu fibrilaciju do tri godine nakon moždanog udara i nastavili da izvršimo detaljnu procenu kako bismo utvrdili da li postoje specifični parametri koji su povezani sa identifikacijom atrijalne fibrilacije.“
„Identifikovali smo četiri parametra koja su povezana sa razvojem atrijalne fibrilacije, a koja su konstantno prisutna kod pacijenata koji su imali ovu aritmiju. Zatim smo razvili model koji može da se koristi za predviđanje ko će pokazati atrijalnu fibrilaciju u naredne tri godine, a stoga pod povećanim rizikom od drugog moždanog udara u budućnosti.“
„Ovo je veoma lak alat koji svaki lekar može da koristi u kliničkoj praksi“, dodao je on.
„I to potencijalno može pomoći lekarima da pruže ciljaniji i efikasniji tretman ovim pacijentima, na kraju sa ciljem da se istaknu ljudi sa većim rizikom od ove aritmije koji mogu imati koristi od produženog praćenja srčanog ritma i ranije antikoagulacije kako bi se sprečio budući moždani udar.“
Ovo istraživanje je predvodio Univerzitet Istočne Anglije u saradnji sa Fondacijom NHS Foundation Trust Univerzitetskih bolnica u Kembridžu, Fondacijom Fondacije Vest Suffolk Hospital NHS, Univerzitetom u Kembridžu, Univerzitetskom bolnicom u Norfolku i Norviču i Univerzitetom u Njukaslu.
„Atrijalna fibrilacija u embolijskom moždanom udaru neodređenog izvora: Uloga naprednog snimanja funkcije leve pretkomora“ objavljena je u Evropskom časopisu za preventivnu kardiologiju i istovremeno predstavljena na konferenciji Evropskog kardiološkog društva održanoj u Amsterdamu 25-28. avgusta.
