Novo istraživanje je pokazalo da imunoterapija može biti efikasna u lečenju raka prostate kod muškaraca koji su odabrani na osnovu genetskih karakteristika tumora.
U studiji sprovedenoj u medicinskom centru Univerziteta Radboud, otkriveno je da je kod nekih muškaraca sa određenim genetskim tipom raka prostate napredovanje bolesti usporeno za 33 meseca. Nalazi studije objavljeni su u Annals of Oncology.
Iako imunoterapija nije bila široko uspešna za sve muškarce sa rakom prostate, bliže ispitivanje postojećih studija sugeriše da može biti veoma efikasna za određene pacijente.
Prema onkologu Nivenu Mehri iz Radboudumca, „Otkrili smo da muškarci koji su dobro reagovali na imunoterapiju imaju specifične DNK greške u svojim tumorima. Ove genetske abnormalnosti izazivaju promene proteina koje aktiviraju imuni sistem, čineći imunoterapiju efikasnijom.“
Na osnovu ovih nalaza, Mehra i njegov tim sproveli su studiju kako bi testirali efikasnost imunoterapije kod grupe muškaraca čiji su rak prostate karakterisali specifični genetski podtipovi. Studija je ciljala četiri različita podtipa DNK – MMRd, hTMB, BRCAm i CDK12i – pronađena u oko 15% svih slučajeva raka prostate. Ukupno 69 muškaraca primilo je kombinaciju dve vrste imunoterapije, ipilimumaba i nivolumaba, kao deo studije.
Studija je otkrila da je dvostruka imunoterapija usporila napredovanje raka prostate kod odabranih pacijenata za četiri meseca. Najznačajniji odgovor je primećen kod pacijenata sa mutacijom MMRd, gde je rak usporen za 33 meseca. U nekim slučajevima, ovo se kretalo od stabilizacije bolesti do njenog smanjenja do te mere da se više nije mogla detektovati u krvi ili vidljiva na skeniranju. U vreme objavljivanja, rak je ostao pod kontrolom kod dvadeset pacijenata.
Ova studija nije direktno upoređivala dvostruku imunoterapiju sa standardnim tretmanima, kao što su hormonska terapija ili hemoterapija. Međutim, poznato je da pojedinačna imunoterapija za pacijente sa MMRd tipično drži bolest pod kontrolom oko osam meseci, u poređenju sa 33 meseca sa dvostrukom terapijom testiranom u ovoj studiji.
Kao i svi tretmani, imunoterapija može izazvati neželjene efekte. Skoro polovina muškaraca u studiji imala je neželjene efekte, kao što je dijareja, a oko dvadeset procenata pacijenata je prekinulo lečenje zbog ovih efekata.
Imunoterapija je najefikasnija kod raka prostate sa MMRd, koji se nalazi kod 4–5% pacijenata. „To nije velika grupa, ali za ove pacijente imunoterapija može značajno usporiti napredovanje raka prostate“, kaže kliničar-naučnik Sandra van Vilpe. „Vidimo da imunoterapijom rak ostaje pod kontrolom 33 meseca, što je izuzetan rezultat.
Da bi identifikovao muškarce sa genetskim mutacijama, Mehra se zalaže za genomski dijagnostički skrining u ranoj fazi bolesti, što je praksa koja već postoji u Radboudumcu.
Mehra objašnjava: „Na osnovu naših rezultata, za muškarce sa MMRd, možda bi bilo korisno da razmotre započinjanje imunoterapije čak i pre hormonske terapije ili hemoterapije. Zatim morate da ispitate DNK tumora u ranoj fazi procesa bolesti. Potencijalno bismo mogli da izlečimo ove muškarce sa MMRd metastatskim rakom prostate, iako su potrebna dalja istraživanja.“
