Deca rođena tokom prve godine pandemije, uključujući i one izložene COVID-u in utero, nisu bila verovatnije pozitivna na autizam od neeksponirane dece ili dece pre pandemije, otkrili su istraživači sa Vagelos koledža lekara i hirurga Univerziteta Kolumbija.
Studija, objavljena u JAMA Netvork Open, prvi je izveštaj o riziku od autizma među decom iz doba pandemije.
„Poznato je da rizik od autizma raste sa praktično bilo kojom vrstom uvrede mame tokom trudnoće, uključujući infekciju i stres“, kaže Dani Dumitriu, vanredni profesor pedijatrije i psihijatrije i viši autor studije.
„Razmere pandemije COVID-a navele su pedijatre, istraživače i razvojne naučnike da su zabrinuti da ćemo videti porast stope autizma. Ali uverljivo, nismo pronašli nikakve naznake takvog povećanja u našoj studiji.“
Važno je napomenuti, dodaje Dumitriu, da studija nije razmatrala dijagnozu autizma, već samo rizik od razvoja autizma meren skrining upitnikom koji su ispunili roditelji deteta.
„Prerano je za konačne dijagnostičke brojeve“, kaže ona. „Ali ovaj skriner je prediktivni i ne pokazuje da prenatalna izloženost COVID-u ili pandemiji povećava verovatnoću autizma.
„Postoje široke spekulacije o tome kako se COVID generacija razvija, a ova studija nam daje prvi tračak odgovora u vezi sa rizikom od autizma.
Dumitriuov tim je proučavao potencijalne efekte COVID-a – stresa kod majke i infekcije majke povezan sa pandemijom – na neurorazvoj deteta u različitim tačkama od rođenja kroz Inicijativu COMBO (COVID-19 Mother Babi Outcomes). Deca koja su bila u materici tokom prvih faza pandemije sada dostižu godine kada bi se mogli pojaviti rani pokazatelji rizika od autizma.
Sadašnja studija je ispitala skoro 2.000 dece rođene u dečjoj bolnici Morgan Stenli u Njujorku i Alen bolnici između januara 2018. i septembra 2021.
Rizik od autizma izračunat je na osnovu odgovora iz upitnika za skrining neurorazvoja koji pedijatri daju roditeljima da procene ponašanje mališana. Rezultati su upoređeni za decu rođenu tokom i pre pandemije i za decu sa i bez in utero izloženosti COVID-u. Sva deca su pregledana između 16 i 30 meseci starosti.
Istraživači nisu pronašli nikakvu razliku u pozitivnim pregledima autizma između dece rođene pre pandemije i one rođene tokom pandemije.
„COVID je još uvek prilično rasprostranjen, tako da je ovo utešna vest za trudnice koje su zabrinute da će se razboleti i potencijalnog uticaja na rizik od autizma“, kaže Dumitriu.
Iznenađujuće, studija je takođe otkrila da je manje dece izložene COVID-u in utero pozitivno na autizam u poređenju sa decom čije majke nisu imale COVID.
„Sumnjamo da je COVID tokom trudnoće mogao da utiče na procenu roditelja o ponašanju njihovog deteta“, kaže Dumitriu. „Roditelji koji nisu imali COVID možda su iskusili veći stres – zbog stalne brige da će se razboleti i budnosti oko sprečavanja infekcije – i možda su verovatnije prijavili ponašanje dece.
Kako deca stare, istraživači će nastaviti da ih prate zbog dijagnoze autizma. Ali na osnovu trenutnih rezultata, Dumitriu smatra da je malo verovatno da će doći do porasta autizma povezanog sa COVID-om.
„Deca koja su bila u materici u ranoj fazi pandemije sada dostižu godine kada će se pojaviti rani pokazatelji autizma, a mi ih ne vidimo u ovoj studiji“, kaže Dumitriu. „I pošto je dobro poznato da na autizam utiče prenatalno okruženje, ovo je veoma umirujuće.“
Ali druga oštećenja mogu se pojaviti kasnije, a istraživači će nastaviti da proučavaju neurorazvoj dece kako stari.
Nekoliko studija o novorođenčadi koja su bila u materici tokom prethodnih pandemija, prirodnih katastrofa, gladi i rata, pokazala je da se druga neurorazvojna stanja, potencijalno izazvana stresnim okruženjem, mogu pojaviti u adolescenciji, pa čak i u ranom odraslom dobu.
„Moramo da priznamo jedinstveno iskustvo i okruženje dece koja su rođena tokom pandemije — uključujući roditeljski stres i društvenu izolaciju — i da nastavimo da ih pratimo zbog potencijalnih razvojnih ili psihijatrijskih razlika“, kaže Morgan Firestein, naučni saradnik psihijatrije i prvi autor studije.
