Atmosferske reke su uski pojasevi vodene pare koji nastaju iznad okeana i prenose vlagu iz tropskih krajeva ka severnijim geografskim širinama. Ove pojave su posebno značajne na zapadnoj obali SAD-a, gde doprinose sa 30% do 50% godišnjih padavina, ali istovremeno mogu izazvati obilne oluje, poplave i klizišta, navodi Nacionalna uprava za okeane i atmosferu (NOAA).
Ove vremenske pojave formiraju se usled vetrova povezanih sa ciklonima i najčešće su široke između 400 i 600 kilometara. Dok su mnoge atmosferske reke slabe, one najjače mogu preneti ogromne količine vlage—između sedam i petnaest puta više vode nego što reka Misisipi izbaci u okean tokom jednog dana, prema podacima Geološkog zavoda SAD-a.
Kada atmosferska reka dospe do kopna i naiđe na planinske lance poput Sijera Nevade, vlaga se podiže, hladi i kondenzuje, donoseći obilne kiše ili sneg na višim nadmorskim visinama. Međutim, za razliku od klasičnih zimskih oluja iz severnog Pacifika, atmosferske reke su toplije, što može izazvati topljenje snega na nižim nadmorskim visinama i povećati rizik od poplava.
Jedan od najpoznatijih tipova atmosferskih reka je „Pineapple Express“, snažan tok vlage iz tropskog Pacifika u blizini Havaja. Termin „atmosferska reka“ potiče iz istraživanja naučnika Jonga Žua i Redžinalda Njuela sa MIT-a, koji su ga prvi put definisali 1990-ih godina.
