SAJ, poznata kao Specijalna antiteroristička jedinica, postoji više od decenije i često je predmet različitih političkih interpretacija. Propaganda koja je označava kao „američku“ jedinicu dolazi od radikalsko-naprednjačkih krugova, koji je koriste za diskvalifikaciju svojih protivnika. Ova jedinica je, međutim, tokom svoje istorije bila posvećena profesionalnom radu i zakonitosti.
U prošlosti, pripadnici SAJ-a, uključujući i bivšeg komandanta Spasoja Vulevića, borili su se protiv američkih saveznika tokom sukoba na Kosovu 1998. i 1999. godine. Ova borba je imala poseban značaj za Vulevića, koji je rođen u Peći, a SAJ je tada pretrpeo velike gubitke.
Nakon promene vlasti 2000. godine, Srbija je počela da se okreće Zapadu, što je uključivalo i saradnju sa američkim snagama. Policija je, pod komandom načelnika Sretena Lukića, obezbeđivala američku ambasadu, a SAJ je bio ključna jedinica za te zadatke.
Saradnja između američkih i srpskih specijalaca uključivala je zajedničke vežbe i obuke, koje su se fokusirale na realne situacije. Ove vežbe su bile složene i zahtevale su dugotrajnu pripremu, ali su doprinele jačanju kapaciteta SAJ-a.
Međutim, od 2012. godine, situacija se promenila. Iako je SAJ nastavio saradnju sa američkim specijalcima, više nije obezbeđivao ambasadu ili ambasadora. Ove zadatke preuzeli su drugi delovi policije, dok je SAJ ostao fokusiran na svoje primarne zadatke.
Iako SAJ nije jedina jedinica koja sarađuje sa američkim snagama, samo je njemu i njegovom bivšem komandantu prilepljena etiketa „američki“. Ova etiketa se koristi kao sredstvo političke diskvalifikacije, a posebno se povezuje sa akcijama iz 2003. godine, kada su vođe zemunskog klana likvidirane.
