Novo istraživanje objavljeno nedavno u časopisu Američkog veterinarskog medicinskog udruženja pružilo je značajne uvide u tretman mačaka izloženih toksičnim ljiljanima. Studija sprovedena na Fakultetu veterinarske medicine Univerziteta u Pensilvaniji analizirala je rezultate lečenja 112 mačaka koje su bile izložene ljiljanima, upoređujući pristup bolničkih pacijenata sa intravenskim tečnostima i ambulantnih pacijenata sa potkožnim tečnostima.
Ovo istraživanje nije pronašlo značajnu razliku u prevalenciji akutne povrede bubrega između mačaka tretiranih kao bolnički pacijenti i onih lečenih ambulantno. Ovi rezultati dovode u pitanje prethodna uverenja o neophodnosti hospitalizacije sa intravenoznim tečnostima za mačke izložene ljiljanima, otvarajući mogućnosti za različite pristupe lečenju.
Profesorka hitne pomoći i intenzivne nege na Fakultetu veterinarske medicine Univerziteta u Pensilvaniji, dr Erika Rajneke, istakla je da ambulantno lečenje može biti izvodljiva opcija za neke mačke izložene ljiljanima, posebno za vlasnike sa finansijskim ograničenjima ili drugim specifičnim okolnostima.
Istraživači su naglasili da njihovi nalazi ne predstavljaju konačne preporuke za lečenje, te da su potrebne dalje, kontrolisane studije kako bi se uspostavile smernice za upravljanje toksičnošću ljiljana kod mačaka. Studija je takođe pokazala veću ukupnu prevalenciju akutne povrede bubrega u obe grupe u poređenju sa prethodnim izveštajima, ali su mnoge mačke pokazale poboljšanje ili stabilizaciju svog stanja.
Važno je napomenuti da su svi delovi biljke ljiljana toksični za mačke, te je hitna veterinarska pažnja neophodna u slučaju izlaganja. Studija je istakla značaj svesti o opasnostima ljiljana i brze reakcije vlasnika mačaka u takvim situacijama, pružajući nadu da postoji više opcija lečenja uz odgovarajuće veterinarsko vođstvo.
