Za razliku od prosvete, gde plate zaposlenih u određenoj kategoriji, na primer nastavnika u osnovnom obrazovanju, mogu da se razlikuju samo po dodatku za godine staža i eventualno razredno starešinstvo, u zdravstvu je daleko teže utvrditi ko koliko zarađuje, piše Demostat.
Osnovna zarada, kao i u većini drugih delova javnog sektora, piše Demostat, obračunava se množenjem osnovice sa koeficijentom koji zavisi od nivoa obrazovanja i specifičnosti radnog mersta – problem je što na konačni iznos utiče i mnogo drugih faktora pri čemu ne postoji čak ni jedinstvena osnovica.
I statistički prosek u zdravstvu, kako se navodi, ne oslikava pravo stanje jer su razlike unutar iste kvalifikacije zaposlenih velike, a one između različitih obrazovnih kategorija u toj delatnosti neobjašnjive.
Tako je, piše, prema poslednje objavljenim podacima za februar ove godine, republički prosek zarada iznosio 94.125 dinara dok je zdrastvo sa socijalnom zaštitom isplatilo 96.547 dinara. Ali, za one koji su u javnom sektoru, prilike su bile bolje – prosečna plata iznosila je 98.886 dinara dok su u zdravstvu i socijalnoj zaštiti isplaćivali nešto manje, u proseku 97.510 dinara, piše Demostat. I u tim brojevima još i ima neke logike, kako se navodi, ali se ona gubi kada se zarade razvrstaju prema stepenu stručne spreme.
