Pobunjenici koje podržava Ruanda preuzeli su kontrolu nad strateškim gradom Goma na istoku Konga, izazvavši osude iz međunarodne zajednice, uključujući Sjedinjene Države, Francusku i Ujedinjeno Kraljevstvo, koje su optužile Ruandu za umiješanost u sukobe. Međutim, međunarodni pritisak na Ruandu da povuče svoju podršku pobunjenicima danas je znatno slabiji nego što je bio 2012. godine, kada su zapadne zemlje primenile značajan pritisak na Ruandu koristeći finansijske sankcije i obustavu pomoći.
Kao rezultat toga, analitičari sugerišu da je Ruanda, pod vodstvom predsednika Paula Kagamea, postala politički i ekonomski moćna, što je smanjilo efikasnost pritiska međunarodne zajednice. Kagame je često bio hvaljen za ulogu Ruande u oporavku nakon genocida 1994. godine i za modernizaciju zemlje, što je izazvalo divljenje zapadnih nacija. Ovaj uspeh omogućio je Ruandi da učvrsti svoju poziciju u međunarodnoj areni, privukući investicije i razvijajući vojnu i diplomatsku prisutnost u Africi.
Takođe, Ruanda je postala ključni igrač u regionalnim mirovnim operacijama, doprinosići Ujedinjenim nacijama i angažujući se u misijama u Centralnoafričkoj Republici i Mozambiku, čime je dodatno osnažila svoju poziciju i stekla podršku sa strane međunarodnih partnera. Zbog ove strategije, Ruanda je postala nezaobilazna u geopolitici Istočne Afrike, s obzirom na njene vojno-privredne resurse i diplomatske veze, uključujući one sa Kinom i Ujedinjenim Arapskim Emiratima.
Iako su zemlje poput Sjedinjenih Država i Evropske unije prethodno koristile svoju finansijsku pomoć kao polugu kako bi uticale na Ruandu, danas su te zemlje suočene s smanjenim prostorom za pritisak zbog složenih političkih i ekonomskih interesa. Ruanda se takođe suočava s optužbama za eksploataciju prirodnih resursa iz istočnog Kongaa, posebno minerala poput tantaluma, što dodatno komplikuje međunarodnu situaciju u regionu.
Na kraju, analitičari ukazuju na smanjen uticaj Zapada u regionu, sa sve većim angažmanom drugih globalnih igrača kao što su Kina i Ujedinjeni Arapski Emirati. Ovo stanje stavlja Ruandu u poziciju u kojoj je sposobna da sprovodi svoju spoljnopolitičku strategiju bez značajnog međunarodnog pritiska, iako se izazovi u istočnom Kongu nastavljaju.
