Na osnovu satelitskih snimaka, geolozi su utvrdili da veliki gradovi na američkoj obali Atlantika tonu, a neka područja i do 2 do 5 milimetara godišnje.
Nazvano slijeganje, ovo potonuće zemlje dešava se bržom stopom nego što se procenjivalo pre samo godinu dana.
U novom radu objavljenom u Proceedings of the National Academies of Sciences, istraživači kažu da njihova analiza ima dalekosežne implikacije na planiranje otpornosti zajednice i infrastrukture, posebno na puteve, aerodromske piste, temelje zgrada, železničke linije i cevovode.
Ova obalna područja, koja uključuju naseljene centre kao što su Njujork, Baltimor, Virdžinija Bič i Norfolk, takođe su podložna vremenskim prilikama i olujama. Problem slijeganja zemljišta pogoršava sve probleme uzrokovane sve intenzivnijim olujama zbog klimatskih promjena.
„Neprekidno slijeganje na istočnoj obali SAD trebalo bi da izazove zabrinutost“, rekao je glavni autor Leonard Ohenhen, diplomirani student koji radi sa vanrednim profesorom Manoochehrom Shirzaeiom u laboratoriji za posmatranje i inovacije Zemlje Virginia Tech, u saopštenju za javnost Virginia Tech.
„Ovo je posebno u oblastima sa velikom gustinom stanovništva i imovine i istorijskim samozadovoljstvom prema održavanju infrastrukture.
Istraživački tim, iz Virginia Tech-a i Geološkog zavoda SAD, koristio je satelitske snimke i radarske podatke da bi napravio digitalne mape terena koje pokazuju tačno gde sleganje zemlje predstavlja najveći rizik za vitalnu infrastrukturu.
Koristili su podatke iz više godina, koji su pokazali da velika površina istočne obale tone najmanje 2 mm (0,08 inča) godišnje, sa nekoliko područja duž obale srednjeg Atlantika — do 3.700 kvadratnih kilometara, ili više od 1.400 kvadratnih milja — tone za više od 5 mm (0,2 inča) godišnje.
Dodatna složenost pitanju je to što se trenutna stopa globalnog porasta nivoa mora procenjuje na oko 4 mm godišnje.
„Izmerili smo stope sleženja od 2 mm godišnje, što utiče na više od 2 miliona ljudi i 800.000 imanja na istočnoj obali“, rekao je Širzaei.
„Donekle znamo da zemlja tone. Kroz ovu studiju naglašavamo da potonuće zemlje nije nematerijalna pretnja. To utiče na vas i mene i sve, može biti postepeno, ali uticaji su stvarni.
U svom radu „Polako ali sigurno: Izloženost zajednica i infrastrukture slijeganju na istočnoj obali SAD“, tim je napisao da su procijenili izloženost stanovništvu, imovini i infrastrukturnim sistemima/objekatima duž istočne obale SAD-a:
„Ovde pokazujemo da je 2.000 do 74.000 kvadratnih kilometara površine zemlje, 1,2 do 14 miliona ljudi, 476.000 do 6,3 miliona nekretnina i više od 50% infrastrukture u većim gradovima … izloženo [ovim] stopama sleganja.
„Ovde problem nije samo u tome što zemlja tone. Problem je u tome što se žarišta zemljišta koje tone direktno ukrštaju sa stanovništvom i infrastrukturnim čvorištima“, rekao je Ohenhen.
„Na primer, značajna područja kritične infrastrukture u Njujorku, uključujući aerodrome JFK i LaGuardia i njegove piste, zajedno sa železničkim sistemima, su pod uticajem stope sleženja koja prelazi 2 mm godišnje. Efekti ovih sada i u budućnosti su potencijalna oštećenja infrastrukture i povećani rizici od poplava“.
