Nedavna studija otkriva da kitovi igraju ključnu ulogu u transportu hranljivih materija u okeanima. Njihov urin, zajedno sa izmetom, pomaže u raspodeli azota i drugih elemenata. Ova istraživanja menjaju naše razumevanje ekosistema u okeanima.
Baleen kitovi, kao što su grbavi kitovi, preduzimaju neke od najdužih migracija svake godine, putujući do 8.300 km od Antarktika do toplijih zimskih staništa. Tokom tih migracija, kitovi prenose resurse iz hranljivih polarnih regiona u toplije delove okeana sa manje hranljivih materija.
Zanimljivo je da veliki deo raspodele hranljivih materija dolazi iz urina kitova, koji raspršuje azot i druge elemente kroz okean kada priroda to zahteva. „Nazivamo to ‘velika transportna traka kitova'“, objašnjava prvi autor studije, biolog zaštite Joe Roman sa Univerziteta Vermont u SAD.
Naučnici sumnjaju da majke kitovi ostaju blizu plitkih, peskovitih voda jer to pomaže da se umanje njihovi stalni komunikacijski signali sa mladuncima. „Mame i novorođenčad stalno se javljaju“, kaže Roman. „Ne žele da predatori, poput orka, ili mužjaci grbavih kitova, čuju to.“
To znači da hranljive materije koje sakupljaju velike mame dok se hrane tokom leta, kada jedu kril i male ribe, postaju koncentrisane u manjoj oblasti kada migriraju da bi se porađale tokom zime. Na primer, grbavi kitovi koji se hrane u Gulu Aljaske provode zime duž mnogo manjih područja obala Havaja, a njihov izmet, koža i leševi prenose oko duplo više hranljivih materija nego što prirodne lokalne sile obezbeđuju.
Roman i tim su izračunali da samo nekoliko migratornih vrsta baleen kitova – sivi kit, grbavi kit i tri vrste pravih kitova – godišnje premeste oko 3.800 tona azota i 46.000 tona biomase. Ovi kitovi obogaćuju produktivne obalne ekosisteme Zemlje, uključujući neverovatne koralne grebene.
„Zbog svoje veličine, kitovi su sposobni da rade stvari koje nijedna druga životinja ne može. Žive život na drugačijem nivou“, kaže Pershing. Ove brojke ne uključuju druge migratorne vrste kitova, poput plavog kita, najvećeg živog sisavca.
