Smrt novorođenčadi u podsaharskoj Africi mogla bi se smanjiti nacionalnim povećanjem tehnologija u zemlji, pokazalo je istraživanje 32 godine vrijednog istraživanja.
Pregled, koji je vodio profesor Hipolit Amadi sa Imperijal koledža u Londonu i objavljen u Frontiers in Pediatrics, tvrdi da su sopstvena otkrića i tehnološki napredak Nigerije u poslednje tri decenije „napustili“ kreatori politike.
Autori tvrde da previše nigerijskih novorođenčadi, klinički definisanih kao novorođenčad u prvih 28 dana života, umire od uzroka koji su mogli biti sprečeni da su kreatori politike usvojili nedavna naučna otkrića u zemlji.
Istraživači kažu da nedostatak usvajanja i povećanja proboja u lečenju izvan većih nigerijskih gradova može delimično da objasni konstantno visoku stopu smrtnosti novorođenčadi u zemlji.
Podaci Svetske zdravstvene organizacije pokazuju da globalno 6.500 novorođenčadi umire svakog dana, i da podsaharska Afrika doživljava najveću stopu neonatalne smrtnosti u svetu sa 27 smrtnih slučajeva na 1.000 živorođenih.
Pored toga, dete rođeno u podsaharskoj Africi, regionu koji uključuje Nigeriju, ima 11 puta veću verovatnoću da umre u prvom mesecu života nego dete rođeno u Australiji i Novom Zelandu, što je region sa najnižim mortalitetom.
Glavni autor profesor Amadi, koji je dobio Nigerijsku nagradu za nauku (NPS) 2023. za svoj rad na jeftinim sistemima nege novorođenčadi u zapadnoafričkoj državi, rekao je: „Nigerija ima moć da smanji sopstvenu stopu smrtnosti novorođenčadi. Već smo poseduju neophodno znanje i tehnologiju, kultivisanu decenijama nigerijskih istraživanja i inovacija.
„Moramo da uspostavimo politiku i vođstvo kako bismo ova poboljšanja napravili tamo gde su najpotrebnija, kako bismo mogli da smanjimo veliki broj smrtnih slučajeva novorođenčadi u zemlji.
Nigerijski kliničari i istraživači razvili su nekoliko jeftinih napretka u neonatalnoj nezi poslednjih godina. To uključuje puteve adaptivne nege za prevremeno rođenje, inovativni mehanizam za podršku disajnim putevima za novorođenčad sa malom porođajnom težinom i mašine za intenzivnu fototerapiju na solarnu energiju za lečenje neonatalne žutice.
Međutim, pristup neonatalnoj nezi postoji uglavnom u velikim gradovima, gde se nalazi većina bolnica sa jedinicama za neonatalnu negu, a teži je u ruralnim područjima. Da bi se ovo pozabavilo, istraživači tvrde da kreatori politike treba da povećaju i usvoje ove strategije na nacionalnom nivou.
Da bi sproveli analizu, istraživači su pregledali 4.286 publikacija u potrazi za dokazima o potencijalnim strategijama ili intervencijama za smanjenje smrtnosti novorođenčadi.
Od tih publikacija, 19 je pokrivalo potencijalne strategije ili intervencije za smanjenje neonatalnog mortaliteta, a 14 od ovih strategija je dalo značajne rezultate tokom ispitivanja i naknadne upotrebe u bolnicama. Međutim, nijedna od ovih aplikacija nije usvojena na nacionalnom nivou, za šta istraživači kažu da je novorođenčadima uskratio odgovarajući pristup ovim intervencijama.
Istraživači kažu da je Nigerija primer studije slučaja koji bi se mogao primeniti na mnoge druge zemlje sa niskim i srednjim prihodima (LMIC) koje se suočavaju sa sličnim visokim stopama mortaliteta i morbiditeta, uključujući i širom Zapadne Afrike. Profesor Amadi je dodao: „Sve zemlje sa niskim i srednjim prihodima (LMIC) moraju da gledaju unutra kako bi ojačale i iskoristile ono što već poseduju.“
„Čini se da je kontinuirani neuspeh nigerijskog sistema da zaštiti novorođenčad postao norma, ogroman izvor zamora od dojenja i nepoželjna situacija. Nigerija i drugi LMIC poput nje već poseduju nauku i tehnologiju koja menja igru kako bi sprečila mnoge od smrti novorođenčadi Sada je u rukama kreatora politike da na nacionalnom nivou povećaju ove inovacije i ubrzaju opstanak novorođenčadi.“
