Pre nego što se rodimo, srce počinje da kuca u ritmu koji će pratiti do kraja naših života. Ova mehanička funkcija se smatra notom koja se izvodi sa preciznošću, vođena nervnim putevima ispod površine srca.
Intrakardijalni nervni sistem, koji se prethodno smatrao samo prolaznom tačkom informacija, sada je otkriven kao složen skup neurona oko srca zebrice. Ovo otkriće postavlja pitanja o načinu održavanja pulsa kod životinja i ljudi.
Naučnici su identifikovali ključnu ulogu ovog „malog mozga“ u kontroli otkucaja srca, analogno tome kako mozak reguliše druge ritmičke funkcije u telu.
Istorija je dugo smatrala da srce funkcioniše autonomno, ali su istraživanja pokazala da mozak ima značajnu ulogu u kontroli srčane funkcije kroz svoje simpatičke i parasimpatičke sisteme.
Naučnici su otkrili različite tipove ćelija u intrakardijalnom nervnom sistemu srca zebrice, uključujući one slične neuronima u centralnom nervnom sistemu, koji regulišu različite aktivnosti poput žvakanja, hodanja i ejakulacije.
Proučavajući sličnosti između srca ljudi i zebrica, istraživači su zaključili da većina kičmenjaka deli ovaj nervni sistem, pokazujući da srce ima sofisticiraniju „mozak“ nego što se ranije mislilo.
Ovo istraživanje ima potencijal da pruži nove uvide u srčane bolesti i razvoj efikasnijih tretmana, s obzirom na kompleksnost nervnog sistema srca.