Istraživači iz Italije, Čilea i Galicije proučavali su i upoređivali nivoe svetlosnog zagađenja u velikim astronomskim opservatorijama širom sveta. Studija pokazuje da svetlost zagađuje nebo iznad većine opservatorija i da je potrebna hitna akcija da se smanji količina kontaminacije koja dolazi od veštačkog svetla, objavljeno je publikaciji Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
Studija predstavlja nivoe svetlosnog zagađenja iznad skoro 50 opservatorija širom sveta, uključujući najveće svetske profesionalne opservatorije, kao i manje opservatorije za amatere. Studija koristi model širenja svetlosti u Zemljinoj atmosferi i primenjuje ga na noćne satelitske podatke.
Korišćenje dodatnih indikatora svetlosnog zagađenja, osim ispitivanja tradicionalnog osvetljenja direktno iznad glave (tj. u zenitu), otkriva da je noćno nebo na glavnim lokacijama opservatorija zagađenije nego što se može pretpostaviti. Zenit je generalno manje zagađena, dakle tamnija zona noćnog neba, i jedan je od indikatora koji se koriste za klasifikaciju lokacija u studiji.
Dodatni indikatori su prosečna osvetljenost na 30° nadmorske visine iznad horizonta, prosečna osvetljenost u prvih 10° iznad horizonta, ukupna prosečna osvetljenost preko neba i osvetljenost tla koju daje veštačko svetlo koje dolazi sa noćno nebo. Ovi indikatori, zajedno sa osvetljenjem iznad glave, pomažu da se dešifruje kako veštačko svetlo utiče na noćno nebo.
Ključna mera je poređenje sa prirodnim sjajem neba izazvanim sjajem vazduha u visokoj atmosferi i svetlošću koja potiče od zvezda i Mlečnog puta.
Rezultati studije pokazuju da samo 7 od 28 glavnih astronomskih opservatorija (lokacija na kojima se nalazi teleskop prečnika 3 metra ili više) ima zenitnu svetlost neba sa svetlosnim zagađenjem ispod očekivanog praga od 1% prirodne osvetljenosti neba, i pa bi se u tom pravcu moglo smatrati gotovo nezagađenim. Ovo ostavlja preostalu 21 drugu veliku lokaciju – tri četvrtine svih glavnih opservatorija – sve iznad ovog nivoa.
Najniži smer kretanja zemaljskih teleskopa je oko 30° iznad horizonta. Samo jedna opservatorija od 28 glavnih lokacija ima svetlosno zagađenje u tom pravcu ispod nivoa od 1%. Opušteniju granicu od 10% postavila je Međunarodna astronomska unija 1970-ih kao maksimalno dozvoljeno veštačko osvetljenje za glavne opservatorije. Nova studija pokazuje da je svetlosno zagađenje u dve trećine zemaljskih opservatorija u studiji sada prešlo ovaj viši prag.
Voditelj istraživanja dr Fabio Falči kaže da je „najmanje kontaminirana od svih lokacija u studiji loža u Namibiji u kojoj se nalazi nekoliko teleskopa koji se iznajmljuju amaterima za vizuelne, fotografske i istraživačke svrhe. Nedavno sam bio tamo i mogu potvrditi da je je najmanje svetlo zagađeno mesto koje sam ikada video.“ On dodaje: „Moramo pokušati da smanjimo nivoe svetlosnog zagađenja na drugim lokacijama kako bismo zaštitili budućnost zemaljske astronomije.“
