Masovno izumiranje krajnjeg Perma (EPME) koje se dogodilo pre ～252 miliona godina bilo je najteži događaj izumiranja u fanerozoiku, razarajući i morske i kopnene ekosisteme, sa gubitkom ～81% i ～89% morskih i kopnenih vrsta, respektivno.
Nedavno je zajednička istraživačka grupa sa Instituta za geologiju i paleontologiju u Nanjingu Kineske akademije nauka (NIGAPS), Univerziteta Nanjing i Univerziteta Junan potvrdila velike događaje sagorevanja pri visokim temperaturama kroz visoko preciznu organsku geohemijsku analizu jedinjenja biomarkera policikličnih aromatičnih ugljovodonika (PAH), koji pruža uvid u kolaps kopnenih ekosistema i promenu vegetacije tokom prelaznog perioda perm-trijas (P-T).
Rezultati su objavljeni u časopisu Earth and Planetary Science Letters.
Intenzivne vulkanske aktivnosti oko velike magmatske provincije Sibirske zamke i veliki kontinentalni luk doveli su do masovnog oslobađanja stakleničkih i otrovnih gasova, globalnog zagrevanja, aridifikacije i čestih požara. Obilje PAH-ova, koji mogu biti važni indikatori za nepotpuno sagorevanje organske materije nastale na višim temperaturama izazvanim šumskim požarima, dobro je poznata alternativa za istraživanje aktivnosti šumskih požara u geološkoj istoriji.
Većina prethodnih istraživanja o PAH-ima bila je fokusirana na morske zapise tokom prelaznog perioda P-T, a istraživanja o kopnenim zapisima bila su relativno nedovoljna.
Ova studija se fokusirala na PAH-ove visoke rezolucije u ne-pomorskom P-T prelaznom nizu iz jezgra bušotine HK-1 u odseku Lengkinggou u jugozapadnoj Kini. Sadržaj PAH-a pokazao je konzistentno značajno obogaćivanje tokom prelaznog perioda P-T, što je bilo udruženo sa negativnim anomalijama izotopa organskog ugljenika, otkrivajući da je tokom ovog perioda bilo velikih događaja sagorevanja na visokim temperaturama u uslovima visoke temperature i sušne paleoklime.
Pored toga, jedinjenja niske molekularne težine kao što je dibenzofuran (DBF) uglavnom su dobijena biorazgradnjom polisaharida i lignina zemaljskih biljaka. U jezgru bušotine HK-1, abnormalno visoka koncentracija DBF jedinjenja i ko-varijacija sa PAH-ovima dobijenim sagorevanjem ukazuju na to da su PAH-ovi uglavnom nastali sagorevanjem kopnenih biljaka pri visokim temperaturama, a vegetacijski sistemi tropskih kišnih šuma obezbedili su dovoljno gorivo za velike požare tokom P-T tranzicije.
Nizak sadržaj PAH u donjem trijasu ukazivao je na nedostatak goriva nakon masovne seče šuma. Značajno izmenjeni odnosi PAH pokazali su da je kopneni ekosistem bio u velikoj meri pogođen nakon EPME.
Ovi PAH zapisi sugerišu da se tip vegetacije promenio od gustog i veoma raznolikog ekosistema tropskih kišnih šuma kojim dominiraju gigantopteridi u ekosistem zeljastog vresišta kojim dominiraju izoetale.
