Fizička aktivnost je ključna komponenta zdravog načina života, ali samo jedna od tri odrasle osobe u Sjedinjenim Državama ispunjava nedeljne preporuke za vežbanje. Borba da ostanu u formi još je komplikovanija za roditelje, koji često daju prioritet potrebama svoje dece u odnosu na svoje.
Nova studija pod naslovom „Povezivanje između sporta odraslih, fitnesa i rekreativne fizičke aktivnosti i broja i starosti dece prisutne u domaćinstvu“ otkriva da se odrasli sa više male dece bave znatno manje intenzivnom fizičkom aktivnošću u poređenju sa onima sa manje ili manje dece. bez dece. Nalazi imaju važne implikacije za odrasle koji teže da budu fizički aktivniji, ali se bore da nađu vremena zbog svojih obaveza nege.
Objavljena u Međunarodnom časopisu za istraživanje životne sredine i javno zdravlje, studija je zasnovana na analizi podataka iz Nacionalnog istraživanja o zdravlju i ishrani (NHANES) u periodu od 2007-2016, i obuhvatila je 2.034 odrasle osobe starosti od 22 do 65 godina.
Istraživači su ispitivali povezanost između umerenih i snažnih fizičkih aktivnosti i broja i starosti dece u njihovom domaćinstvu. Među nalazima, odrasli sa dvoje ili više dece uzrasta 0-5 godina prijavili su 80 minuta manje nedeljne snažne fizičke aktivnosti u poređenju sa onima koji nemaju decu ili imaju samo jedno dete u ovoj starosnoj grupi.
Slično, odrasli sa troje ili više dece uzrasta 6-17 godina prijavili su 50 minuta manje nedeljne snažne fizičke aktivnosti u poređenju sa onima koji nemaju decu, jedno ili samo dvoje dece u domaćinstvu. Međutim, nije bilo značajnih razlika u nedeljnoj umerenoj fizičkoj aktivnosti bez obzira na broj dece u domaćinstvu.
„Roditelji se često suočavaju sa brojnim izazovima u pronalaženju vremena i energije da se bave redovnom fizičkom aktivnošću dok brinu o svojoj deci. Razumevanjem ovih barijera, možemo razviti ciljane intervencije kako bismo pomogli roditeljima da vode zdraviji i aktivniji život“, rekao je koautor studije. Betina Bič, glavni službenik za zdravlje stanovništva na Univerzitetu u Hjustonu i klinički profesor zdravlja stanovništva na Medicinskom fakultetu porodice Tilman J. Fertitta.
Glavni autor studije je Džerako Džonson, docent kineziologije, promocije zdravlja i rekreacije na Univerzitetu Severni Teksas.
„Roditelji obično služe kao primarni uzori zdravstvenog ponašanja za svoju decu. Pronalaženje načina da se poveća fizička aktivnost roditelja može potencijalno uticati na putanje zdravlja ove male dece, posebno za one roditelje sa više dece“, rekao je on.
Implikacije ovih nalaza su značajne za intervencije i politike koje imaju za cilj promovisanje fizičke aktivnosti među roditeljima sa više dece. Studija naglašava potrebu za porodičnim intervencijama fizičke aktivnosti kako bi se njihov fokus proširio izvan dijada ili trijada roditelj-dete. Uključivanje više dece u ove intervencije može imati značajniji uticaj na ukupne nivoe fizičke aktivnosti, prema istraživačima.
„Vellness programi na radnom mestu su se pokazali kao efikasni putevi za intervenciju“, rekao je koautor studije Marino Bruce, direktor UH Population Health Collaboratories i pomoćnik dekana za istraživanje na Fertitta Famili College of Medicine.
„Roditelji često provode većinu svog vremena van roditeljstva na radnom mestu, što ga čini idealnim okruženjem za promovisanje fizičke aktivnosti. Nudeći podsticaje, mehanizme povratnih informacija i kratke periode fizičke aktivnosti tokom celog radnog dana, poslodavci mogu da podrže roditelje u postizanju njihove aktivnosti ciljeve i prevazilaženje vremenskih barijera“.
Zanimljivo je da je studija takođe otkrila da se uticaj dece na fizičku aktivnost nije značajno razlikovao između majki i očeva, uprkos prethodnim studijama koje su sugerisale da bi majke mogle biti više pogođene roditeljskim obavezama. Ovo neslaganje se može pripisati različitim merenjima fizičke aktivnosti korišćenim u studijama, pri čemu se trenutno istraživanje oslanja na sportske, fitnes i rekreativne aktivnosti koje su sami prijavili.
Istraživači napominju da su potrebna dalja istraživanja kako bi se istražio ovaj odnos među roditeljima sa decom različitog uzrasta. Nalazi studije naglašavaju važnost rešavanja specifičnih potreba roditelja sa više dece kako bi se promovisala zdravija i aktivnija populacija.
