Istraživači sa Univerziteta Sirakuza, u saradnji sa institucijama kao što su Univerzitet Stanford, Cornell, Virginia Tech i Univerzitet u Cirihu, proučavali su evoluciju dužine sperme kod voćnih mušica, otkrivajući ključne genetske osnove koje stoje iza ove karakteristike. Ova studija, objavljena u Ekologiji i evoluciji prirode, donosi nova saznanja koja mogu unaprediti razumevanje seksualne selekcije i preferencija partnera.
Voćne mušice pokazuju ekstremnu varijaciju u dužini sperme, s nekim vrstama u kojima su spermatozoidi izuzetno dugi – čak 20 puta duži od tela ženke. Ova duža sperma se smatra evolucijskim odgovorom na seksualnu selekciju, jer duži spermatozoidi imaju prednost u borbi za oplodnju jajne ćelije.
Istraživači su proučavali 149 vrsta voćnih mušica, mapirajući genetske osnove dužine sperme i ženskog reproduktivnog organa (SR) koji je odgovoran za „izbor sperme“. Kroz genomska sekvenciranja, otkrili su da je samo 19% gena koji utiču na dužinu sperme povezano sa spermatogenezom, dok su ostali geni odgovorni za razvoj i funkciju nervnog sistema, vida i mirisa. Ove varijacije su bile povezane i sa plodnošću ženki, njihovom otpornošću na gladovanje i sposobnošću da pronalaze hranu.
Kroz složeni algoritamski pristup, istraživači su identifikovali gene čija evolucija ima značajnu korelaciju sa razvojem dužine sperme i SR u različitim vrstama, što naglašava vezu između reproduktivnih i nervnih funkcija. Ova istraživanja doprinose novim uvidima u evoluciju reproduktivnih strategija i genetsku osnovu seksualne selekcije kod životinja.
